Чэрвень, ноч і Брэст стОмлены спіць,
А над Бугам пяюць салаўі.
Ад відна свет пяшчотны на усходзе стаіць -
Раптам выбух падняў ўсю зямлю на дыбкі.
Самалёты з крыжамі парваў цішыню,
Заліваючы смерці дажджом,
Бомбы скінулі ў ніз і накрыла траву
Цень вайны сваім страшным крылом.
За сцяною агню танкаў чорны таран -
Захлынуўся світанак у крыві.
Моўчкі біліся з немцам,
Раз'юшаны бой ішоў за кожную пядзю зямлі.
Бітва жорсткай была - выпаў лёс адступіць,
Той хто выжыў, зарок даў тады,
Што мы вернемся зноў, каб фашыстаў разбіць,
У пыл растопчам варожыя дні…
Усё я ўспомніў: гады тых смяротных баёў
И загінуўшых родных, сяброў -
У час, калі з надыходзячым фронтам пайшоў
Вызвалять родны край з ланцугоў.
Сцяг чырвоны Радзімы, па клятве сваёй,
Я над Мінскам падняў у руках,
Каб убачылі ўсе - што край вольны зноў мой,
Што жыве Беларусь і не згінула ў прах.
Квітней в стагоддзях Радзіма мая!
Ігар Сайкоў.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 10