Предыдущая публикация
აგვისტოს ომის გმირის ზაზა ფერაძის ცხედარია, რომელიც ომშიც და უკანასკნელ გზაზეც საკუთარმა შვილმა გააცილა..
უკომენტაროდ ყველამ მოვიწონოთ ეს ფოტო ♥
http://odnoklassniki.ru/gawevriandi ◄•••გაწევრიანდი გჯუფში და გაერთე ჩვენთან ერთად !
Следующая публикация
Комментарии 75
ase gaacila shemma shvilishvilma tavisi mamiko romelic samxedro mprinavi iko
guls nu gaitext ulamazesi biji gyavt gmertma daifaros
ისეთი სასახელო გაზრდილიყავი მამაშენი რომ იამაყებდა შენით, ღმერთმა ნათელში ამყოფოს მისი სული
moixsene ufalo odes moxvide sufevita shenita.
gmerti qaravdes
gmertma natelshi amkofos mag vajkacis suli da jamrteli kaci gagezardos
პატარა ვაჟკაცო,სასახელო გაზრდილიყავ.
08:45<p id="" style="margin-right: auto; margin-bottom: 18px; margin-left: auto; max-width: 640px;">
დედას
...Ещёფრონტიდან
დედი იცი? აქ ძაან ცივა, და თან
მძვინვარებს სიკვდილის
ცეცხლი. იცი?ჭრილობები
როგორა მტკივა.. ჩემი კი არა,
ბიჭების დედი. ტყვია
წვიმასავით გვსეტყვავს და
ცვივა, უკუღმა დაბრუნდა დღეს
ჩვენი ბედი. ხან წარღვნა მოვა
წითლად ნაღები და ხანაც
გვანგრევს,გვახელებს მეხი.
ვდგევართ ურყევად და მაინც
ვიბრძვით, ტყვიით გვენგრევა
ბეჭები,მკერდი. მერე რა,თუკი
დღეს ან ხვალ მოვკვდი, ჩემს
გარდა იცი ბევრია მკვდრები.
დე ..უკვე ბევრი ჩამაკვდა
ხელში, სისხლად დაცლილებს
ვერაფერს ვშველი. იცი?მე
თავად დავმარხე ძმები და ეს
სიცოცხლეა? სიკვდილის ფერი.
მოგვიმარტოვეს ალყაში
მტრებმა, როგორც ტურებმა
ბებერი მგლები. სიცოცხლის
მჯერა სიკვდილის შემდეგ
ამიტომ სიკვდილსაც ამაყად
ველი. დედი,ქუხს
ირგვლივ,გვწვავს ცეცხლი ომის
ვგრძნობთ რომ სიკვდლი
ახლოა ჩვენთან. არ ვიცით
მოვა,როგორ ან როდის ეს
შეკითხვა მა
08:45<p id="" style="margin-right: auto; margin-bottom: 18px; margin-left: auto; max-width: 640px;">
დედას
ფრონტიდან
დედი იცი? აქ ძაან ცივა, და თან
მძვინვარებს სიკვდილის
ცეცხლი. იცი?ჭრილობები
როგორა მტკივა.. ჩემი კი არა,
ბიჭების დედი. ტყვია
წვიმასავით გვსეტყვავს და
ცვივა, უკუღმა დაბრუნდა დღეს
ჩვენი ბედი. ხან წარღვნა მოვა
წითლად ნაღები და ხანაც
გვანგრევს,გვახელებს მეხი.
ვდგევართ ურყევად და მაინც
ვიბრძვით, ტყვიით გვენგრევა
ბეჭები,მკერდი. მერე რა,თუკი
დღეს ან ხვალ მოვკვდი, ჩემს
გარდა იცი ბევრია მკვდრები.
დე ..უკვე ბევრი ჩამაკვდა
ხელში, სისხლად დაცლილებს
ვერაფერს ვშველი. იცი?მე
თავად დავმარხე ძმები და ეს
სიცოცხლეა? სიკვდილის ფერი.
მოგვიმარტოვეს ალყაში
მტრებმა, როგორც ტურებმა
ბებერი მგლები. სიცოცხლის
მჯერა სიკვდილის შემდეგ
ამიტომ სიკვდილსაც ამაყად
ველი. დედი,ქუხს
ირგვლივ,გვწვავს ცეცხლი ომის
ვგრძნობთ რომ სიკვდლი
ახლოა ჩვენთან. არ ვიცით
მოვა,როგორ ან როდის ეს
შეკითხვა მაქ დე მაღალ
ღმერთთან. დედი..ვიცი რომ
სიკვდილის შემდეგ მაინც
ვიცოცხლებ შენს
გულში,შენთან. და იცი დედა მე
ეხლა მივხვდი რომ მე
მებრძოლი არა ვარ მტერთან.
კაცი არაა აქ ჩემი მტერი, მე
უფრო ვიბრძვი უჩინარ
ბედთან. არ შეგეშინდეს, მარტო
არა ვარ მე მიღამდება
ცოცხლებთან,მკვდრებთან. და
დედა იცი?მე მინდა გითხრა,
მივდივარ რადგან მოგვადგა
მტერი. არა..წასვლით კი არ
მივდივარ უბრალოდ შენთან
საუბარს ვრჩები. ბოლოს კი
მინდა,მინდა რომ გითხრა!
მტრის ხელით სიკვდილს ვერ
ვეღირსები. ხომ გახსოვს დედი
როგორ მიყვარდა ვაჟკაცობა
და დაცვა ღირსების. ამიტომ
სიცოცხლეს თავად ვასრულებ,
სიტყვებიც მელევა უკვე
რითმების. დეე..იამაყე მე
ავასრულე, რწმენა,იმედი
თქვენი და მთების. მე მიხარია
ვკვდები გმირულად, ტყვია არა
მკლავს ნასროლი მტრების.
ვკვდები და მიმყვება სურნელი
შენი, კალთის,ხელების და შენი
თმების