АССАЛОМУ АЛЕЙКУМ ДУСТОН, МУХЛИСОН ВА ҲАВОДОРОНИ ГУРУҲИ ◆❁✿-КиТоБи ЗиНдАгИ-✿❁◆

БАРОИ БАРТАРАФ НАМУДАНИ ХАСТАГИИ ШУМО ТАСМИМ ГИРИФТЕМ БА ТАВРИ БОЗИ БАРНОМАЕРО ПЕШКАШИ ШУМО НАМОЕМ

ТАРТИБ ВА ШАРТИ БОЗИ ЧУНИН АСТ: ҲАР ЯКЕ АЗ ШУМО БО ТАРТИБИ МУАЙЯН РАҚАМҲОРО АЗ 1 ТО 10 МЕНАВИСЕД. ВАҚТЕ КИ НАВБАТ БА РАҚАМИ 9 МЕРАСАД , НАФАРЕ,КИ РАҚАМИ 9 РО МЕНАВИСАД БА НАФАРЕ,КИ РАҚАМИ 10 РО НАВИШТА МЕНАМОЯД СУОЛЕ ПЕШНИХОД МЕНАМОЯД. СУОЛ БОЯД ДАР ЧАҲОРЧӮБАИ ОДОБ ПЕШНИҲОД ШАВАД:( ХАДИС ГУЕД, САЛАВОТ ФИРИСТЕД, ПАНДЕ ГУЕД, ШЕЪРЕ ДАР ВАСФИ МОДАР, ВАТАН ,МЕҲАН) БОВАРИ ДОРЕМ ИН БОЗИ ПИСАНДАТОН МЕОЯД ВА ШУМО ИШТИРОКИ ФАЪОЛОНА МЕНАМОЕД... БА КАСЕ НОФАҲМО БОШАД ,ШАРМ Н

ДОҒИ РӮЗ....

____________
Мӯ гашт, сафеду рӯ сиёҳ аст, ҳанӯз,
Майли дили мо, сӯи гуноҳ аст, ҳанӯз.
Дил гуфт, равем, тавба оғоз кунем,
Нафси бади мо гуфт, пагоҳ аст, ҳанӯз.

ДОҒИ РӮЗ...

"Каҷ нишину рост гӯй"- рафтааст аз ёди касон,
Рост гӯӣ, одамон каҷ-каҷ нигоҳат мекунанд!

ҲИКМАТИ ЗИНДАГӢ...

__________
Ҳаркӣ омад, ин ҷаҳон, як кафан печиду рафт,
Аз макон ё в-аз мақоме, ногаҳон ғалтиду рафт.
Ҳаркӣ ранҷонид, дилеро дар давоми зиндагӣ,
Хост, наранҷад, в-аз касе, оқибат ранҷиду рафт.

Вақте ки ба ту гуфтанд: "Ҷумъа Муборак", ту бидон, ки хушбахттарин шахс ҳастӣ

Расулуллоҳ (ﷺ) фармуданд, ки:
"Вақте даъват ба намози Ҷумъа (Азон) мешавад, шумо ҳамаи корҳои дунявиятонро як тараф гузошта, барои намози Ҷумъа ба Масҷид шитобед"
Ҷумъа муборак бародарону хоҳарони аҳли ислом.

Дар рӯзи Ҷумъа салавотро ба Паёмбари Гиромӣ(ﷺ) зиёд бифиристед.

ДОҒИ РӮЗ...

__________
БА ЛАБ ТАВБА, ВАЛЕ БОЗ ДАР ГУНОҲЕМ,
БА ИН ҲОЛ МО БА ФАРДО ДАР АЗОБЕМ.
БА МО БИНГАР, ХУДОЁ, ЛУТФ БИНМО,
КИ БО ЛУТФИ ТУ МОЁН ДАР ПАНОҲЕМ.

ДОҒИ РӮЗ...

МЕГУФТ, МАРО МУАЛЛИМЕ ОҲИСТА,
ФАРЁД АЗ ИН ҲАЁТИ НОШОИСТА.
ДИРӮЗ НАДОНИСТА, ГУНАҲ МЕКАРДЕМ, ИМРӮЗ БУБИН, КИ ДИДАВУ ДОНИСТА.

ПАНДНОМА...

Илоҷи воқеа пеш аз вуқӯъ бояд кард,
Дареғ суд надорад, чу рафт кор аз даст.
Ба рӯзгори саломат силоҳи ҷанг бисоз,
Вагарна сел чу бигрифт, садд нашояд баст.

ҲИКОЯИ ИБРАТНОК...

....Пире барои фарзандаш аз ҳақиқатҳои зиндагӣ чунин гуфт:
--- Дар вуҷуди ҳар инсоне, ҳамеша муборизае ҷараён дорад, монанди муборизаи ду гург, ки яке аз гургҳо символи бадиҳо
Мисли: ҳасад, ғурур, шаҳват, дурӯғ, такаббур ва худхоҳӣ аст.
Ва дигаре символи меҳрубонӣ, ишқ, умед ва ҳақиқат.
Суханони падар, кӯдакро ба фикр фурӯ бурд, то ин,ки пурсид:
--- Падар, кадом гург пирӯз мешавад?
Падар лабханде заду гуфт:
--- Гурге, ки ту ба он ғизо медиҳӣ...

ҲИКМАТИ ЗИНДАГӢ...

____________
_____Ҳар хурсандие, ки болои ашки чашми дигаре бунёд мегардад, рӯзе мерасад, ба дарду ғами бепоён табдил мегардад...

ПАНДНОМА...

____Агар мехоҳӣ, ҳаргиз аз некиҳои кардаат пушаймон нашавӣ, пас танҳо аз барои Худо некӣ кун.

ҲИКМАТИ ЗИНДАГӢ...

Хӯрда ҳам дар зери хок, нохӯрда ҳам дар зери хок,
Хок бою камбағал бо ҳам баробар мекунад.

ПАНДНОМА...

Касе, ки робитааш бо Қуръон, фақат ба Рамазон маҳдуд аст, монанди он аст, ки худро ёздаҳ моҳ , аз ҳидоят, шифо , раҳмат ва панди Аллоҳ бениёз медонад..!
Астағфируллоҳ

ПАНДНОМА...

*****
Кори хайре, гар надорӣ, ҳарф аз эҳсон мазан,
Бе намозу рӯза охир даъвии имон мазан!

Худ, чу одам бош, аввал то, ки ёбӣ, иззате,
Бе сипоҳу қудрате, ту лоф аз майдон мазан!

Мардумозорӣ чароят, бо ҳазор фанду фиреб,
Бо дили бад хештанро бар сафи инсон мазан!

Ӯ табиби дардҳост, пас пеши ӯ рав бар даво,
Нолаатро ҷуз дари он соҳиби дармон мазан!

Бас забардастони дунё мурда чун бечорагон,
Аз паси шӯҳрат худатро бар раҳи шайтон мазан!

Ҳоҷаи долури дунё даргузашт аз ташнагӣ,
Эҳтимол ӯ хоҷа гардад таънаи бе нон мазан!

Аз шароб дур бош, охир қадр кун умри азиз,
Баҳри як дам роҳате, худро ту бар зиндон мазан!

Мард бошу устувор, Ҷӯё ба ҳар як гуфтаат,
Дар раҳи тоат нишин

ПАНДНОМА...

*****
Ҳушёр шав, ба зикр, ки умрат дубора нест,
Кун ваҳми рӯзи марг, ки гӯрат гавҳора нест.
Ба тахти ҷисм маноз, ки охир ба рӯзи марг,
Ку Хусраве, ки маркаби чӯбин савора нест.
Чун мурғи доначин гирифтори доми дун,
Ҳар синае, ки аз ғами ишқи ту пора нест.
Дар рӯзгори умр ба мақсад намерасад,
Ҳар ошиқе, ки вақти саҳарҳо ба зора нест.
Сози ба оҳу нола тасаллои дарди дил,
Чуз нолаи фироқ ба ин дард чора нест.
Мотамсаро ба гиряву зорӣ муносиб аст,
Вақти суруру ишрату ҷои нақора нест.
Ин гулшукуфти синаи ошиу бувад мудом,
Ҳамчун шукуфти лолаи ҳар кӯҳсора нест.
Парвонаҳо, зи шамъи дилам чарх мезананд,
Дар зери чарх ҳеҷ қамар бе ситора нест.
Аз доғи як нигоҳ Ҷунунӣ ҳалок шуд,

ПАНДНОМА...

Як даст ба намозему, як даст ба ҷом,
Гаҳ марди ҳалолему, гаҳ марди ҳаром.
Моем дар ин ҷвҳон нопухтаву хом,
Не кофири мутлақ, не мусалмони тамом.
(Умари Хайём)

ПАНДНОМА...

****
Эй, писар, бар дӯстон хизмат кунӣ, миннат макун,
Душманатро ҳам миёни халқ беҳурмат макун.
Мӯрро ҳам заррае дониста озоре мадеҳ,
Як нафас ҳам аз сари худ дур ин ҳикмат макун.
Давлати беинтиҳо бошад ба одам сиҳатӣ,
Аз паи давлат матозу ҷамъу ғун давлат макун.
Гуфт, устодам ба толеъу саодат то расӣ,
Ҳеҷ бо ҳамсӯҳбати бад баъд аз ин сӯҳбат макун.
Эй, сарат аз санг бодо, сахттар дар зиндагӣ,
Бо дили нозук ту бар сангиндилӣ одат макун.
Рӯ магардон, аз забони модарии ноби худ,
Носипосӣ ҳеҷ гаҳ бар халқу бар миллат макун.

ПАНДНОМА...

Аз Худо ҷӯем, тавфиқи адаб,
Беадаб маҳрум гашт, аз лутфи Раб.

Беадаб танҳо, на худро дошт, бад,
Балки оташ дар ҳама офоқ зад.