Гэтыя веды назапашваліся стагоддзямі. Людзі прыкмячалі асаблівасці раслін. Іх ужывалі ў ежу, імі лячыліся, упрыгожвалі жытло падчас святаў, выкарыстоўвалі ў абрадах. Уменне жыць у суладдзі з прыродай было і адным з сакрэтаў душэўнага дабрабыту. Таму расліны падаваліся ў вышыўцы, песнях, казках, паданнях... На жаль, з перацяканнем насельніцтва з вёсак у гарады парушаліся даўнейшыя сувязі, і, калі раней зёлкавыя сакрэты перадаваліся праз пакаленні, то сёння ўжо стаіць пытанне аб захаванні і папулярызацыі традыцыйных ведаў. Менавіта гэтай тэме быў прысвечаны круглы стол, які правялі вучоныя Інстытута генетыкі і цыталогіі і Цэнтра даследаванняў беларускай культуры, мовы і літаратуры Нацыянальнай акадэміі навук. Ён праходзіў у межах маштабнага праекта «Нарошчванне патэнцыялу для захавання традыцыйных ведаў, звязаных з генетычнымі рэсурсамі, і прававога рэгулявання доступу да іх у Рэспубліцы Беларусь» (праект ЮНЕСКА па Праграме ўдзелу на 2022–2023 гады). На ім сабраліся носьбіты традыцыйных ведаў з розных рэгіёнаў Беларусі, прадстаўнікі ўстаноў культуры і Міністэрства прыродных рэсурсаў і аховы навакольнага асяроддзя, прафесійныя ўрачы. Прынялі удзел у форуме і прадстаўнікі Любаншчыны – носьбіты традыцыйных ведаў.
Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
Нет комментариев