Предыдущая публикация
Խաղաղությունը հիվանդացել , արյունաքամ էր լինում...
Երկնքում ավելանում էին պայծառ աստղերը,
Երկրի վրա՝ սևազգեստ մայրերը, խնկաբույր ծաղիկները և արցունքները ...
Ապրիլը կակաչներ էր բաժանում հայ մայրերին...
Հողը բացել էր վիրավոր կուրծքը և ծածկում էր հետքերը մահվան...
Գետի պես վարարում էր ծաղկած ցավը
Եվ աջ ու ձախ մահվան հրավիրատոմս բաժանում ...
... ժամանակը երկա՜ր լռեց ...
այդ լռությունը հարյուրավոր արծիվների կյանքեր արժեցավ,
Նույնքան մարած ճրագներ, մոխրացած երազանքներ
և չմայրամուտվող անլույս վիշտ....
...Ապրիլը կրկին կարմիր ձյուն մաղեց հայոց վերքաշատ սրտին...
Լուսինե Նազարեթյան
02.04.2018 թ.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев