Предыдущая публикация
Bevaqt yoqqon yomg'ir
Tasirli uqib kuring Yig'laysiz !!!!
Yomg'irning
shitirlab yog'ishidan uyg'onib
ketdim. Deraza yoniga
keldimda, yana o'sha kunlarni eslay boshladim.
Bundan 5 yil oldin moviy közli,
chiroyligina
qizaloq edim. Qayg'u nimaligini
bilmasdim. O'sha kechasi
sochlarimni tuni bilan jingalak qilib chiqdim.
Chunki ertaga dugonamni tug'ilgan
kuni
edi.
Dars tugagach kafeda
o'tirmoqchiydik. Sochimni jingalak qilib
turmaklashni
yoqtirardim. Ertalab uyg'onganimda
jahim chiqib ketdi: "Obbo
yomg'ir yog'ayapti, sochlarim
turmagi buzulib ketadiku!" Keyin darsga kech
qolayotganim yodimga tushib qoldi.
Shosha-pisha kiyindim, baland
poshnali tufligimni kiydim-u
liftni
chaqirdim. Obbo, lift ishlamayaptiku. 7- etajdan taqillab
tusha
boshladim. Ko'chaga chiqqach
sumkamni
ochdim. Uff, soyabonim ham
qolib ketibdiku. 7-etajga yana qayta
chiqishni
öylasam yuragim orqaga tortdi.
Nima
qilishga boshim qotib turganda
tog'rimdagi qip-qizil soyabon hayolimni böldi. Bir yigit qip- qizil
soyabon tutib
shosha-pisha ötib ketardi.
Ichimda
tovba, yigitlar ham qizil
soyabontutarkanmi deya hayron qoldimu ortidan tezda yugurib
yetvoldim. -Iltimos yo'lni
boshigacha siz bilan borib olay,
soyabonm uyda
qolibdi. 7- etajga chiqishga
erindim dedim. U bo'lsa g'alati qo'pollik bilan
mayli dedi. Uning qilgan
qo'polligiga
yana jahlim chiqdi. Bugun
qanaqa
kun bo'ldi o'zi, ertalabdan dilxiralik. Yigitning yonida jim
ketarkanman,
qiziquvchanlik kasalim xuruj
qilib qoldi:
- Nega qip-qizil soyabon tutib
oldiz,- deb söradim. U bo'lsa: - Shuning
uchun
ham ertalabdan asabim tarang,
kichkina
singlim bor. Maktabiga
soyabonimni olib ketibdiyu, menga jajji
maktubcha bilan
shu soyabonni tashlab ketibdi,-
dedi.
Qiziqib maktubchada nima
yozilgan ekan deb söradim. - Kechqurun
menga
shirinlik olib kelmaganiz uchun
jazo
sifatida soyabonigizni olib
ketdim, o'zimnikini qoldirdim. Agar yana shirinlik olib kelmasaiz,
ertaga
telefonizni bekitib ketaman deb
yozibdi.
Kulib yubordim, singliz judayam
sho'x ekan dedim. U ham jilmaydi. Shunda
uning yuziga boqdim-u yuragim
jizillab ketdi. U juda yoqimtoy
edi. Shu payt
uning telefoni jiringlay boshladi.
Qizig'i aynan mening telefonimga qo'yilgan musiqa
edi.
Kimdir bilan gaplashdida
shoshgancha
qo'limga soyaboni tutqazdi: - Kechasi
bilan sochingizni jingalak
qilib chiqgandiz. Yomg'ir yuvib
ketmasin,- jilmaygancha
shoshib
yugurib ketib qoldi. Ortidan esa
hayron bo'lgancha qolaverdim. "Nima?
Kechasi
bilan dedimi? U qayerdan bila
qoldi?" Shu kundan boshlab u
hayolimdan ketmay qoldi. Uni qaysi
uyda turishini
derazamdan qidira boshladim.
Aniqki u
meni kuzatadi, demak menga
befarq emas. Yuragim quvonib
ketardi uni o'ylasam. Shu kundan
boshlab uning qip- qizil
soyabonini yonimda olib
yuradigan böldim. Bir kuni uni
egasiga qaytib berishni xohlardim.
Har lahza
uni qidirardim. Bir kuni har
doimgidek
o'qishdan qaytayotsam, uyim
oldida bir yigit turardi. Yuragim tez
ura boshladi. Chunki bu o'sha yigit
edi. Yoniga
nimagadir uyalib yaqinlashdim.
Bir-
birimizga qarab soyabon degan
so'zni birga aytib yubordik. Keyin
yana birga
kulib yubordik. So'ng sumkamni
ochdimda, soyabonni qo'liga
tutqazdim. Rahmat aytdim. U bo'lsa,
iltimos telefoniz berib turing dedi. Nima
uchun so'rayotganini bilsam
ham
berdim. Kimgadir qo'ng'iroq qildida,
tezda qaytarib berdi. So'ng
xayrlashdik. Uyga chiqdimda qo'ng'iroq
qilishini intizorlik bilan kuta
boshladim. Sms habar keldi: "Salom
men
bir
bemorman, menga sizni bo'lajak doktor
deb aytishdi. Yordamingiz
kerak".
Smsni o'qib quvonib ketdim, bilardim
bu
o'sha yigit edi. So'ng javob yozdim: "Qanaqa og'ir dard
ekanki, bölajak
doktor yordam berishi shart
bölsa?",- javob yozdim. So'ng u:
"Qanaqa
dardligini bilmayman, lekin na uxlagani
qöyadi, na uxlamaslikka. Na
ishlagani
qöyadi, na ishlamaslikka. Yordam
bering
qiynalib ketdim". Men: "Balki
yomg'irli kunda soyabonizni
kimlargadir
berib, öziz shu tufayli kasal
bölib qolgandirsiz?" U: "Tanamga
qancha sovuq tomchilar tushsa ham
mayli edi, ammo ösha kunda "u"
tufayli yuragimga yomg'irlar
yog'di".Men: "Kim ekan u dilozor?" U:
"Siz..." Nima
deb javob yozishni bilmay qoldim. Shu
qadar quvonardimki, yuragim
dukurini
aniq eshitib turardim. Biroz ötgach
undan yana sms keldi: "Yaxshi
doktor bemorini kuttirib qöymaydi".
Men: "Qanaqa dori berish haqida
öylab qoldim" U: "Qanaqa dori bersaiz
ham
mayli. Faqat sizni dori bilan
ertaga uyimiz oldidagi xiyobonda
kutaman". Keyin ertangi kun ham
keldi.
Do'konga kirdimda
jajji yurakcha sotib
oldim. Xiyobonga bordim. U kutib
ötirgan ekan. Yoniga borib uni
berdim. U bo'lsa bunaqa soxta
yurakga
tuzalmayman, menga haqiqiysi
kerak dedi. Jimgina jilmaydim so'ng u
shunday dedi: - Men seni
sevaman! Telbalarcha! Seni 4 oydan
beri
kuzataman,
ammo so'z ochishga juratim yetmasdi.
Nima ham deya olardim. Uyalib
jim
turaverdim. U
Следующая публикация
Комментарии 4