(Хаётий вокеа)
Собиржон хар куни ишидан чикиб, уйига шамолдай учиб боради. Уртоклари, касбдошлари утиришга таклиф килишса хам рад этади. Чунки уйида уни гузал ва маъсума ёри Нигора, бир-биридан шух икки угилчаси - Хуршид ва Жамшид интизорлик билан кутишади. Хотини хар куни лаззатли таомлар тайёрлаб, дастурхонни чиройли безатиб, ширинликлар пишириб кутиб утиради. Хуш, шундай булгандан кейин кандай килиб уйига шошмасин? Ота-онасиям йулига нигорон.
Мана, ховлига кириши билан димогига райхон иси урилди. Хаммаёк саранжон-саришта, супуриб, сувлар сепилган. Гилос дарахти тагига куйилган сурида ота-онаси савлат тукиб утиришибди набираларини тиззаларига олиб. Хотини Нигора ошхонада куймаланиб юрибди. Эрининг келганини билиб, шошганча унга пешвоз чикди.
- Ассаламу алейкум дадажониси. Яхши ишлаб келдингизми? Чарчамадингизми? - Нигора хар галгидай табассум билан эрига каради.
Собиржон хотини билан саломлашиб, миннатдорчилигини куз карашлари билан ифода этиб, ота-онасининг олдиларига келди. Саломлашиб, хол-ахвол суради. Угилчаларини пешонасидан упиб, багрига босди.
- Мен ювиниб, кийимларимни алмаштириб чикай. Бугун паловми дейман, онаси?
- Ха, паловхонтура сизни кутяпти, дадажониси, тез булинг...
Бахтли оила жамулжам булди. Хуш кайфият билан паловхурлик килишди. Дастурхонга фотиха тортилгач, Файзи ака гап бошлади.
- Углим, шу хафта якшанба куни тоганг углини уйлантиряпти. Бугун туйга айтиб кетишди. Туёнани олиб бориб бер, бирон хизматлари булса, бажар углим. Кариндошлар шундай кунда бир-бирига кумаклашиши керак. Туй ресторанда буларкан. Биз онанг билан бир-икки кун олдин борамиз. Сен туй куни хотининг, угилчаларингни олиб бор. Бир яйраб келишсин.
- Хуп, отажон. Айтгандай, якшанба 6 июнь эмасми? - суради Собир.
- Ха, шундай, - деди ота.
- Буни каранг-а. Туй устига туй-ку! - Собиржонни кузлари порлади. - Кичкинтойимиз Жамшидни тугилган куни. Бир ёшга тулади-ку, ота.
- Ха, бир кунда тугри келганини кара. Хечкиси йук, туйни утказиб, эртасига тугилган кунни нишонлаймиз. Жамшиджонни бир ёшини тантана билан утказамиз...
6 июнь куни эрталаб Собиржон узгача кувончу шодлик билан кийинди. Кузгу олдида узига оро бераётган хотинининг белидан аста кучиб, узига тортди.
- Узимни маликам, гузалим, бегуборим. Менга тойчокдек угиллар, ширин бахт ато этган Бегойим. Ота-онамни хизматларини килиб, дуоларини олиб юрган уйимни фариштаси.
- Шоир булиб кетинг-е, - кулди Нигора. - Куйворинг, мен болаларни кийинтирай. Йулга чикишимиз керак. Шухлик килманг, уят булади, болалар шу ерда-я...
Нигора икки угилчасини чиройли кийинтириб, дарвозахонага чикди. Турт ёшли Хуршид ва бир ёшли Жамшид худди куёвтуралардай ясаниб олишганди. Уларнинг шух шодонлиги кузларни кувонтирарди.
- Мархамат, маликам ва шахзодаларим. Бугун отангиз сизларни хизматингизда. - Собиржон хотини ва угилчаларини машинага утказиб, узи рулга утирди. Машина йулга тушди.
- Хозир совгалар дуконига борамиз. Жамшиджонга ва уни онажонисига совга оламиз. Кейин шашликхурлик киламиз. Тугилган кунни нишонлаб, сунгра туйга борамиз.
- Ие, туйга туйиб борамизми, дадажониси?- Нигора эрига кулиб каради.
- Туйга борсанг, туйиб бор, дейишгану онажониси. Эртага эса уйимизда Жамшиджонни тугилган кунини катта тантана билан нишонлаймиз, иншааллох.
Собир заргарлик дуконидан Нигорага тилла узук олиб берди. Икки угилчасига уйинчок машиналар совга килди. Зиёфат хам куюккина булди. Кейин хаммалари туй буладиган ресторан томон йул олишди.
Собиржон жуда хурсанд эди. Кузи рулда булса-да, хар замонда машина кузгусидан гузал хотинига кулиб караб куярди.
- Нигор, умр окар дарёдек утади деганлари рост экан. Кечагина мактаб партасидаги укувчилар эдик. Эсингдами, сени кизгониб синфдош болалар билан доимо муштлашиб юрардим. Кузим кукариб юрганларим-чи... Аллохга беадад шукурлар. Биринчи мухаббатим - Нигорамга етишди. Ота булдим, сен она булдинг. Йигирма турт ёшга кирибмиз-а. Куз очиб юмгунча угилларни уйлантириб, чолу кампир булиб юрамиз. Парвардигор угилларимга сингилча беради, хали... Мен бахтлиман, Нигор...
- Мен хам бахтлиман дадаси... каранг, полвончаларимизни ширинлигини...
Шу пайт кутилмаганда юкори тезликда келаётган автомашина уларнинг машинасига каттик келиб урилди. Автохалокат содир булди. Маст холатда машина бошкараётган ёшгина йигит рулни бошкаролмай, Собиржон бошкариб бораётган машинага тукнашиб кетганди. Бир пасда одамлар тупланди. "Тез ёрдам" келди, шифокорлар ёрдамга шошилишди. Лекин тойчокдек икки болача хам, Нигора хам вокеа жойида вафот этишганди. Собиржонни жуда огир ахволда касалхонага олиб боришди, уйдагиларига хабар беришди. Туйхона мотамхонага айланди. Калблар ларзага келди. Эшитган борки, кузлари аччик ёшга тулди, якинларига сабр тилашди. Кома холатида улим ва хаёт оралигида ётган Собиржонга шифо тилашди. Собиржон ва мархума Нигоранинг ота-онасини ахволини тасвирлаб беришга калам ожизлик килади.
- Эй, Аллохим, бошимизга шунчалик огир синовми? Бир кунда ширингина оила йук булса-я... тойчокларим... ширинтой набираларим... келингинам...
кандай чидаймиз бу жудоликка? Собиржон кузини очса, унга нима деб жавоб берамиз?
Файзи ака набираларининг суратини багрига босганча, йигларди... хотини хам, кудалари хам бир ахволда...
Ун бешинчи октябрь. Собиржон кома холатидан чикди. Аллохни каромати, шифокорларнинг саъй-харакати, ота-онасининг дуолари билан яшашига умид колмаган Собиржон кузларини очди. Оила аъзолари унинг кайта тугилганидан хурсанд булишса, машъум хабарни кандай айтишни билмай, юраклари абгор буларди. Нихоят бир хафтадан кейин Собиржонга рухсат беришди. Собиржон ота-онаси билан уйига кайтди. Унсиз, жимгина...
Ховлига киришди. Сукунат. Файзи ака хотинига, "онаси, сен ош дамлаб тур, биз углинг билан махаллани айланиб келамиз", деди. Онаизор тушунди. Дод солиб юбормаслик учун огзини кафти билан махкам ёпди.
- Ота, келинингиз, угилларим куринишмайди? -суради Собиржон.
- Улар ичкарида дам олишяпти. Хозир онанг уйготади. Юр, айланиб келайлик ота-бола, - Файзи ака кузёшларини яшириб, хеч нарсадан бехабар углини кабристон томон бошлади...
Сукунат коплаган кабристон. Мана, учта кабр тепасида тухташди.
- Углим, хотининг ва угилларинг мана шу маконда мангуликка бош куйишган. Вазмин бул, иродали бул, уларни хакига тиловат кил, - Файзи ака калтираб йиглай бошлади.
Собиржонни бошига эса осмон кулаб тушгандай булди. Аъзои бадани совук терга ботди. Уч кабр олдида бехол чуккалади.
Ота, бу нима деганингиз? Нега улар бу ерда ётишади? Нима булди? Нега мен хеч нарсани билмайман? Ё куркинчли туш куряпманми? - Собиржон зурга гапирарди.
- Углим, тогангни туйига кетаётганингда автохалокатга учрагансизлар, - ота углини елкасига кулини куйди. - Хотининг, болаларинг вокеа жойида куз юмишган. Сенинг хаётингни зурга саклаб колишди шифокорлар. Шу кунгача комада эдинг. Бардам бул, болам...
Собиржон жимиб колди. У хатто нафас хам ололмаётгандай эди гуё... кейин юрагидан вахимали нидо отилиб чикди.
- Нега улар улади, ота? Нега мен тирик колдим? Негаааааааа? Жону жигарим угилларим, мунисам Нигорам! Нега улим мендан юз угирди? Якинларим фожиасини эшитиб, азобланишим учунми? Жамшиджоним... миттигинам. Хуршиджон, полвоним... онаси... бу нима килганларинг? Сизларсиз кандай яшайман бу гариб дунёда? Бу дуппайган кабрларни кургунча кузларим кур булса яхши эди. Уша автохалокатда улсам булмасмиди? Эй, Аллохим! Шунчалик огир савдони бошимга солдингми? Ундан кура жонимни ол, ол жонимни! - Собиржон кабрларни бирма-бир кучоклаб фарёд солиб йигларди. Уни овутишга отада на суз, на куч бор эди.
Собиржон отасини кучоклади.
- Отажон, бу не кургулик? Бунга юрагим дош беролмайди, ота!
Собиржон бехуш булиб ерга йикилди. Отаси кучага югурди, одамларни ёрдамга чакирди. Собиржон биринчи инфарктни бошидан утказди ва яна хаётга кайтди.
Лекин тирик мурдага айланди. Унинг кулоклари кар, кузлари кур эди гуё. Хонасига камалиб олар, хеч ким билан гаплашмас, кукрагини зах ерга бериб ётарди. Хар замон унинг хонасидан "Хуршиджон, кела кол, болам. Жамшиджон, сени согиндим, углим.
Нигорим, мендан суроксиз угилларимизни каерга олиб кетдинг? Мени ёлгиз колдириб кетишга кандай хаддинг сигди, тошюрагим? Чидолмаяпман дарду хасратларинггаааа", деган аламли хайкирик эшитиларди.
Инсон хар нарсага куникаркан. Вакт хаммасига даво экан. Собиржон хам аста секинлик ва жуда машаккат аччик такдирига тан бера бошлади. Одамларга кушилди ва хар лахза ёш умрлари хазон булган угиллари ва аёлини хотирлаб, яшай бошлади. Узини мехнатга урди, узини чалгитди. Ота-онасининг кистови билан бир тарбияли кизга уйланди. Хотинининг биринчи хомиласи (угил) нобуд булди. Бу синовга хам чидади йигит. Хеч вакт утмай Яратган Парвардигор бу оилага Хасан-Хусан угиллар берди. Собиржонни гам-андухи бироз аригандай булади.
Бир неча йилдан кейин Собиржонга Аллох яна угил берди. Лекин гудак икки ойлигида нобуд булди. Уттиз ёшли йигит шунча синовлардан утди. Турт угилни каро ерга топшириб, эгнига сабр тунини кийди. Хасан-Хусанларига Аллохдан умр, ризк, инсоф суради.
Собиржон якиндагина Узбекистонга, оиласи багрига кайтди. Утиб кетганлар кабрини зиёрат килди. Утган хаётини хотирлади. Онажониси куксига бош куйиб, гамлари аригандай булди...
Азиз дустлар! Бу вокеа-хикояни укиб, Собиржонни дуо килиш ёдингиздан кутарилмасин. Кургани шу булсин. Бу оиласи билан бахтли булиб, куша карисин. Утганларни Аллох рахматига олган булсин....!!!
Интернет сайтидан олинди.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 1