Bir başıma bu şəhərin küçələrində gedirəm...

üşüyürəm. .Ne qədər uzaqsansa mənə o qədər soyuyur hava.. Sən yoxsansa, istilik həmişə mövsüm normallarının altındadır. .. Qar yağır yoxsa yağışmı mənə nə?? Mən sənin həsrətinlə islanmışam onsuz da, daha nə qədər islana bilərəm ki??
Buradasanmı deyilsənmi müəyyən deyil.. Bəzən gedişlərin qəhrəmanı olursan. .bəzən sonsuz qalmaların... Doyumsuz gecələrdəsən bəzən, bəzən də tək qaranlıqlardasan. Bitmək bilməz bir mahnısan,amma,mənmi notları səhv basıram da sən bu mahnını söyləmirsən? ?Niye susursan??
Bir tək sözlə həsrətli keçən gecələrin hesabını soruşacağın kimsədə yoxdur üstəlik. Öz özüylə danışana dəli deyərlər onda məni çoxdan ağıl xəstəxanasına baglamaları lazım idi
Yoxluğuna alışmaqdan qorxuram.... nə qədər pis.... Yoxluğunu gedirəm küçələrdə. Yoxluğunu içirəm qədəh qədəh. Heç gəlməmə ehtimalın bir edam məhkumuna çevirir məni...Bu yoxluq hissi öldürəcək məni..
İndi tək gecələri sevirəm.. Səni ulduzlarda tapıram.. Mümkünü yox çıxmayacaqsan ağlımdan, buna görə gecə, əl ayaq çəkilmişkən, heç bir səs yoxkən səni düşünürəm. Tamamilə sən olursan o zaman hər yerdə. Nə qədər yaraşırsınız biribirinizə, sən və gecə...
Zaman keçər; hər şey unudular, Bir örtüklə örtülər ağrılar amma.....
"Bir Tək "sən"i Unuda bilmərəm..!"