Предыдущая публикация
– Тормошоғоҙҙан бик риза булып йәшәйһегеҙ, ахыры.
Әллә тыуған көнөгөҙмө? Бер туҡтауһыҙ йылмаяһығыҙ, – эскәмйәнең икенсе башында ултырған йәш кеше тауыш бирҙе.
– Юҡсы, әсәйем менән телефондан һөйләштем. Шул ғына, – Зөләйхә урынынан ҡуҙғалды. Егет тә тороп баҫты.
– Бәлки, танышырбыҙ. Мин Ғайса булам.
– Ғәфү итегеҙ, был арала егеттәр менән танышырға бик үк теләгем юҡ, – Зөләйхә ашығып китә башланы.
– Улай ҡәтғи булмағыҙ әле, Хоҙай ҡушһа, барыбер осрашырбыҙ, – Ғайса эйәрә биреп тороп ҡалды.
Ысынлап та, һуңғы ваҡыт ир-егеттәргә бик үк ышаныс, өмөт бағламаны Зөләйхә. Бер ауыҙың бешһә, өрөп ҡабаһың инде, тип ир халҡынан алыҫыраҡ йөрөргә тырышты. Яңғыҙ булһа ла, уға күңелһеҙ түгел ине. Буш ваҡытында төрлө күргәҙмәләргә, музейҙарға йөрөнө. Бигерәк тә Салауат батыр һәйкәле янында ял итергә яратты. Ә кистәрен драма театрына бара. Һәләтле артистар, театр бинаһының күркәмлеге йәненә кинәнес бирә, рухын күтәрә, эшкә дәрт уята.
Бер көн шулай театрҙан сығыуына алдына Ғайса килеп баҫты:
– Абау, бынау күмәк халыҡ араһынан мине генә күҙәтеп йөрөйһөңмө әллә? – Зөләйхәнең асыуы килде.
– Әйткәйнем бит, яҙған булһа осрашырбыҙ, тип.
– Ярай, уйлап сығарма инде, – ҡыҙ китә башланы.
– Туҡта әле, туҡта, һылыу, ашыҡмай тор. Исемеңде әйт, исмаһам.
– Исемемме? Исемем, әйҙә, Ҡорбанбикә булһын, – ҡыҙ шыңғырҙатып көлөп ебәрҙе.
– Һин улай минән көлмә инде, ысынын, әйт, – тине егет, етдиләнеп.
– Һуң һиңә исемем кәрәк ине лә, – Зөләйхә маршруткаға ултырып китеп тә барҙы.
– Барыбер табырмын мин һине, исемеңде лә белермен, – Ғайсаның тауышы машина тауышына ҡушылып юғалып ҡалды.
Тулыһынса: https://vatandash.ru/articles/literatura/2020-09-19/urau-urau-yuldar-asha-245372
Следующая публикация
Комментарии 5