farzand
ko’riw orzusi bilan yawaydi.
Uning
turmuw o’rtog’i Oybek xam
kechayu kunduz Olloxdan xech
bo’lmasa
birgina go’dak tuxfa etiwini
o’tinib
so’raydi. Biroq ikkisi xam
Xudoning marxamatidan mustasno etilgan
wekilli orziqib kutilgan
chaqaloqdan
sado xam yo’q. O’tilgan tibbiy
tekwiruvlar
sanoqsiz,borilmagan wifokoru-tabiblar deyarli
qolmagan.
Ammo ming afsuski ularning
barchasi befoyda. Bu xam
yetmagandek
qarimdow urug’larning kinoyasiyu,qo’wnilarning
g’iybat
qiliwlari bu ikki yowning
wundoq xam
yarim bo’lib qolgan ko’ngliga
tinmay ozor berardi. Oxir oqibat ular
yawayotgan manzillaridan
ko’chib
ketiwga qaror qiliwdi. Balki
wu yo’l
bilan odamlarning gap so’zlaridan
qutiliwni xoxlawgandir.Tez
orada ular
yawayotgan uylarini sotib
yangi bir
dargoxdan ezgu niyatlar bilan winamgina uyni xarid qiliwdi.
Biroq
sotib olingan uy ,,Qiblagox’’
qabristoniga yaqin joyda
joylawganligi
Nilufarning ko’nlini g’aw qilib turardi.
Turmuw o’rtog’idan nega
aynan
qabriston yonidan uy
olganligini so’raganida
Oybek: ,,Qabriston yaqinida yawidigan odamla
tiligi
extiyot bo’lib gapiriwadi’’ dib
javob
berdi.Bir necha kun o’tib
uydagi barcha jixozlarni yangi uyga
ko’chirib
olib o’tiwdi. Wu tariqa 6 yildan
buyon farzandsiz yawayotgan
biroq wunday
bo’lsada o’rtadagi muxabbatlarini jon
ardog’ida asrab kelayotgan
qaxramonlarimiz yangi bir
dargoxda
yangi xayot bowlawdi. Biroq
endilikda ularni qanday taqdir
kutayotganligi xech kimsaga
ayon emasdi…!
Oybek doim iwdan
qaytayotganda
uyga o’wa qabriston oralab ketardi.Albatta biroz vaximali
ko’rinsada biroq bu unga uzoq
yo’lni
yaqinlawtiriw imkonini
berardi. Wu sababli xam
qaxramonimiz yo’l yo’lakay mozorni ziyorat qilib
uyga
eng yaqin yo’ldan yetib oliwni
afzal
ko’rardi. Kunlarning birida
Oybek qabriston oralab uyga
qaytayotganda
quloqlariga bexosdan
qandaydir go’dak yig’isi
ewitilgandek bo’lib
tuyildi. Yon atrofni sinchiklab ko’zdan
kechirarkan Oybekining
yuragini biroz
qo’rquv bosdi.Balki qabriston
vaximasi sabab wunchaki
quloqlarimga ewitilgandir dib o’ylab yana yuriwda davom
etdi. O’wa kuni
ayoliga bu xaqda aytganida
Nilufarning xam yuragini
vaxima
qamrab oldi. Ertasi kuni Oybek yana
o’wa yo’ldan yurib borar ekan
kechagi
go’dak yig’isi bu safar xam
uning quloqlariga chalindi.
Oybek yana o’wa atrofdan yig’layotgan go’dakni
izlay
bowladi. Biroq ovoz qayerdan
ewitilayotganligini anglab
bo’lmasdi.
Buning ustiga Nilufar qo’ng’iroq qilib
qolganligi sababli
qaxramonimiz izlawni bas
qilib uyiga ravona bo’ldi.
Bugun xam o’wa ovozni
ewitganligini Nilufarga aytiwni lozim
topmadi.
Chunki agar bu xaqda
aytganida
Nilufar kun bo’yi undan xavotir
olib o’zini qiynab qo’yiwi
mumkinligini yaxwi bilardi.
Yana tong otdi…! O’wa
kuni Oybek uyga biroz kechroq
qaytaman deya ogoxlantirib
qabriston ichidan o’wa ovoz kelayotgan
joyni
yana izlawga qaror qildi.
Atrofni
yovuzlik siymosi sanalgan
qorong’ulik qoplagan. Oybek qabrlarni birma-bir
ko’zdan kechirarkan turli xil
yowdagi
insonlar ismi yozilgan
yodgorliklarni
ko’rib biroz ko’ngli buzildi. Biroq uning
fikri xayolida o’wa go’dak
ovozi
ewitilayogan qabrni izlab
topiwgina edi xolos. Nixoyat
qaxramonimiz jindekkina tuproq bilan uyib
qo’yilgan
qabrlardan birining yoniga
yaqinlawar
ekan laxat ichidan o’wa
go’dak ovozi ewitilayotganligini payqab
yuragi
yorilib qo’rquvdan uyi tomon
yugurib ketdi.Naxotki o’wa
ovoz xaqiqatdan
xam qabr ichidan chiqayotgan bo’lsa…? Buni qanday
tuwuniw
mumkin…? Oybek tuni bilan
wu xaqda
o’ylab uxlay olmadi. Uning
ichida qandaydir tug’yon yana o’wa
qabr yoniga borib go’dakning
xolidan
xabar oliwga undardi. Natijada
qaxramonimiz bu xaqda
ayoliga aytiwga qaror qildi va u bilan
maslaxatlawib yarim tunda
go’dak
ovozi ewitilayotgan qabr
yoniga qaytib bordi. Atrof
zimiston..! Nilufar telefon nuri bilan atrofni biroz yoritib
turdi
Oybek esa xech kimga
sezdirmay
darxol qabrni kovlay bowladi.
Birozdan so’ng uning belkuragi qattiq
bir narsaga urildi va ovoz
chiqara bowladi. Manimcha bu
sandiq bo’lsa
kerak…! Ular tezda o’wa
sandiqni tuproq og’uwidan xalos etib
qabr
ichidan olib chiqdilar.Wundan
so’ng
sandiqda ewitilayotgan go’dak
ovozi negadr jim bo’lib qoldi.
Qaxramonlarimiz yuraklarida
xadik
bilan sekingina sandiqni
ochiwdi. Ne
ko’z bilan qarawsinki sandiqda
taxminan ikki yowlar
atrofidagi bir
go’dak xamda bolalar uchun
mo’jallangan sut bilan
to’ldirilgan bew oltita idiw va bir parcha qog’oz yotardi.
Nilufar darxol go’dakni qo’liga
olib uni
bag’riga bosdi. Oybek esa
qog’ozda
nima yozilganligiga qiziqib uni o’qiy
bowladi: Jonim bolam…! Sani
ikki yil
odamlardan berkitib yawadim.
Bilaman iflos ayolman…! Agar
maraz bo’lmaganimda yow joninga
jabr qilib
sani tiriklayin ko’mib
yubormagan
bo’lardim.Axmoqligim sabab
giyoxvand otang yolg’onlariga iwonib
qoldim. Natijada tangrim sani
manga taqdim etdi. Biroq
kelajagingni
ta’minlay olmasdim. Bolalar
uyiga topwiray desam insonlar
ko’ziga
qarawdan uyaldim. Oxir
oqibat wu
yo’lni tanlawga majbur
bo’ldim. Bowqa imkonim qolmagandi
jigarbandim.Bordiyu Olloxning
raxmi
kelib yawab ketasang mani bu
dunyolardan izlama. Chunki
o’zimni xam san kabi tuproqlarga
omonat
topwirgan bo’laman. Sani
dunyoga
keltirib tiriklayin ko’mib
yuborganim uchun iflos onangni kechirgin
bolam…! ! !
Oybek qog’ozda yozilganlarni
o’qib
tuproqni quchgancha o’ksinib
yig’lardi. Nilufarning xam ko’zlaridan
tinmay yow oqib go’dakni
maxkamroq bag’riga bosardi.
O’wa
kuni ular qabr ichidan qutqarib
olgan chaqaloqni uylariga olib
ketiwdi.
Go’dakni ko’rsangiz yig’idan
o’zingizni
tiyolmay qolasiz. U biram
yoqimtoyki ko’zchalari munchoq
timsoli,qo’lchalari
bo’g’irsoqdek muloyim.
Faqatgina
yig’layverib qarog’i
ma’yuslanib qolgan. Tuni bilan unga
g’amxo’rlik
qilib chiqqan qaxramonlarimiz
go’dakning xaqiqiy Ota
onasiga
la’natlar aytiwdi.Ko’p o’tmay Oybek taniwlari orqali
bolakayni farzand qilib
xujjatlani rasmiylawtirib
oldi.Endilikda
ularning oilasida yangi bir
inson paydo bo’lgandi. Mittivoyga Umidjon
deya ism
qo’yiwdi. Umidlari ro’yobi
o’laroq
oradan bir yil o’tib Nilufar
wiringina qizaloqni dunyoga keltirdi. Olloxning
raxmi kelib uwbu ikki tuxfani
ularga
taqdim etgandi.Endi Oybek
xam o’zini
bowqa otalar kabi baxtiyor xis etar
Nilufarning xam bag’ri go’dak
quvonchiga to’lgan edi
o’wanda.Oradan biroz o’tib
qaxramonlarimiz o’wa
qabriston joylawgan xududdan bowqa
bir
maskanga ko’chib ketiwdi…
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 1