Предыдущая публикация
Уң кулымда – көмеш йөзек,
Сул кулымда җылың калды,
Кояш булып калды йөзең.
Синең исемеңнән яшим,
Синең өчен сулыйм бүген.
Нәкъ син - үзем.
Гел син булып аңкый шыксыз
(Синсез) шәһәр урамнары,
Яшьләремне үртәп-үртәп.
Минем хисләр яши синдә.
Кайтмасыңны белә торып
Һаман көтәм.
Ак кәфенең. Хәрабәләр.
Давылларым – тоташ тынлык.
Тынычлыгым – шул ук давыл.
Кулымдагы йөзегемдә,
Башкаларның булуында тик –
Булмавың.
Очрашырга урын итеп
Төшләремне билгелим дә
Килмәвеңнән шылт уянам.
Газеталар сине яза:
«Ул бар иде, хәзер юк», – дип.
Чеп-чи ялган.
Бөтен уең миндә ага.
Һич кызганмый бер буал да
Сүнмәс хәтер булып кабар.
Мин юк хәзер. Гаделлек юк.
Буйсыну бар. Мәхәббәттәй
Чиксезлек бар.
Син бар.
Миләүшә Гафурова
#укы
Следующая публикация
Нет комментариев