Предыдущая публикация
Мин балачагымнан ук шактый тулы, таза гәүдәле булдым, һәм әти-әнием дә моңа әллә ни кайгырмады. «Әйбәтләп аша, кызым. Син үсәсең, күп ашарга кирәк», – дип тордылар. Ә инде авылга әбием янына кайткач, ул пешергән кабартма, вак бәлеш, өчпочмакларны ашап бетермичә өстәл яныннан китми идем. Юкса әбием үпкәли, ачулана, имеш. Бу кадәр ашау белән минем авырлыгым еллар узган саен артты гына. Шулай итеп, 8нче сыйныфта укыганда, минем гәүдә авырлыгым 80 килограммга якын иде. Һәм, әлбәттә, моны яшьтәшләрем дә сизде, күрде....
Тулырак: https://yashel-uzan.ru/news/iat/kabartma-tormystan
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев