Предыдущая публикация
«Не магу сказаць, што я люблю палітыку, бо з ёй звязана шмат болю ў нашай краіне»
Святлана Ціханоўская ў інтэрв’ю выданню SPIEGEL адказала на асабістыя пытанні, распавяла пра тое, чаму не адчувае расчаравання, і як тлумачыць дзецям сваю дзейнасць.
Асноўныя моманты з размовы:
Ці расчараваныя вы тым, што Лукашэнка дагэтуль застаецца ва ўладзе пасля 2020?
«Я не адчуваю расчаравання, таму што расчараваны чалавек звычайна здаецца. Але я працягваю. Я хутчэй пытаюся ў сябе: як мы маглі быць настолькі непадрыхтаванымі тады? Мы думалі, што рэжым убачыць, колькі нас і адступіць. Мы недаацанілі яго жорсткасць. Беларусь ператварылася ў вялікую турму. Мы таксама недаацанілі намер Пуціна напасці на Украіну, для чаго яму патрэбны быў Лукашэнка і беларуская зямля».
Вы казалі, што ніколі не хацелі займацца палітыкай, ці змянілася Ваша меркаванне цяпер?
«Я лепш арыентуюся ў свеце палітыкі, магу пралічыць, чаму той ці іншы міжнародны палітык дзейнічае ў інтарэсах беларусаў. Мы, дэмакратычныя сілы Беларусі, падтрымліваем адносіны з Еўрапарламентам, Вялікабрытаніяй, Канадай і ЗША. Не магу сказаць, што я люблю палітыку, бо з ёй звязана шмат болю ў нашай краіне. Я шмат працую, каб Беларусь заставалася на парадку дня. І мне заўсёды даводзіцца камусьці дапамагаць. Я не магу сказаць, што стамілася і сысці ў адстаўку. У краіне так шмат зняволеных, у тым ліку і мой муж. Мы павінны ўпарціцца».
Як вы тлумачыце сваім дзецям, чым вы займаецеся?
«Яны бачаць усё з пункту гледжання свайго бацькі. Лукашэнка пасадзіў яго ў турму, а іх маці дамагаецца вызвалення бацькі і бацькоў іншых дзяцей. Маёй дачцы дзевяць гадоў, і яна спрабуе растлумачыць усё сама. Сыну 14 гадоў, ён ужо глядзіць палітычныя навіны, усё разумее. Ён не хоча гаварыць пра свайго бацьку, бо гэта балюча. Ён ведае, што я не хачу, каб яны з сястрой дзе-небудзь гаварылі пра сваю маму. У тым, што я раблю, няма нічога такога, чым можна было б пахваліцца. Я не люблю ганарыстасць. Я хачу, каб мае дзеці ганарыліся сваім бацькам».
Следующая публикация
Нет комментариев