Предыдущая публикация
1888 թվականի մայիսից մինչև 1890 թվականի մայիսը՝ Գոգենի հետ վիճելուց և ականջի բլթակը կտրելուց հետո, Վան Գոգն անց է կացրել Սեն Ռեմի դե Պրովանսի Սեն Պոլ դե Մոզոլ հոգեբուժարանում։ Վան Գոգի եղբոր՝ Թեոյի խնդրանքով, հոգեբուժարանում նրան թույլ էին տրվել զբաղվել նկարչությամբ[4]։ Վան Գոգը այստեղ ստեղծել է իր հայտնի գործերից մի քանիսը՝ «Հիրիկները», Կապույտ կոստյումով ինքնադիմանկարը և «Աստղալից գիշերը»[2]։
Վան Գոգը «Աստղալից գիշերը» նկարել է մեկ գիշերվա ընթացքում։ Պատկերել է իր հիվանդասենյակի արևելյան պատուհանից բացվող տեսարանը, որի մասին նա 1889 թվականի մայիսին իր եղբորը՝ Թեոյին գրել էր՝
Պատուհանի ճաղերի միջով ես տեսնում եմ ցորենի ցանկապատած դաշտ, որի վրա առավոտները իր ողջ գեղեցկությամբ բարձրանում է արեգակը։
Վան Գոգը այս տեսարանի գծանկարներ է արել օրվա տարբեր ժամերի և տարբեր եղանակների ժամանակ։ Թեև նրան արգելված է եղել աշխատել հիվանդասենյակում, բայց նա կարող էր թանաքով կամ ածուխով ճեպանկարներ և էսքիզներ անել, հետագա աշխատանքներում օգտագործելու համար։ Բոլոր գծանկարներում հիմնական տարրը անկյունագծով անցնող ալպիական նախալեռներն են, որոնց Վան Գոգն արհեստականորեն հավասարեցրել է նկարի հարթությանը։ Վերջին էսքիզներից մեկը՝ «Սեն Ռեմի դե Պրովանսի ցորենի դաշտը» (F1548), այժմ գտնվում է Նյու Յորքում։ Երկու օր անց, Թեոյին գրված հաջորդ նամակում Վան Գոգը հայտնել է, որ նկարել է «Աստղալից գիշերը
Следующая публикация
դուք կհայտնվեք խելահեղության օվկիանոսում։ Բարի գալուստ մեր խումբ։
Нет комментариев