Предыдущая публикация
...
Арзим тингла, эй Ягона Ҳақ…!
Сенга нидо кўпайиб кетди.
Мададингни кутаман илҳақ,
Турли бало кўпайиб кетди.
Мусулмоннинг сони озайди,
Ибодатли они озайди,
Иймон шараф-шони озайди,
Ох! Бехудо кўпайиб кетди!
Тавҳидингни билмайди кўплар,
Билиб амал қилмайди кўплар.
Четдан мадад тилайди кўплар,
Сохта «худо» кўпайиб кетди!
Дод соламиз яшаш қийин деб,
Намоз деса - бошлаш қийин
деб,
Тайёр ошни ошаш қийин деб
Кайфу-сафо кўпайиб кетди!
Ҳар биттамиз «мулло»
бўлволдик,
Масъалалар талашиб толдик,
Етмиш икки йўл аро қолдик,
Динга даъво кўпайиб кетди!
Ақиданинг бағри хун – доғлик,
Тафаккурнинг кўзи боғлоғлик,
Фарз адоси жимжилоқ чоғлик,
Аммо «дуо» кўпайиб кетди!
Сирдош тутган ҳеч обрў топмас,
Биров – биров айбини ёпмас,
Қасам ичиш бизга ҳеч гапмас,
Ёлғон вафо кўпайиб кетди!
Ўлчовга йўқ тўғри тарози,
Савдогарда ўғри тарози,
Фатво берар ўғрига қози,
Судхўр – рибо кўпайиб кетди!
Улус тарқоқ, ҳаловат йўқдир,
Қулоқлар кар, кўзларчи лўқдир,
Чин сарбонга «мукофот» -
ўқдир,
Ноҳақ жазо кўпайиб кетди!
Кийишимиз зару-кимҳобдан,
Ичишимиз шарбат гулобдан.
Юзларимиз қизил офтобдан
Аммо гадо кўпайиб кетди!
Поклик йиғлар, уйи бузилган,
Вафо отлиқ ришта узилган,
Пешонага нархи ёзилган
«Хурилиқо»лар кўпайиб кетди!
Бизда кибр бўйнини чўзар,
Удум бўлди «кимдан ким ўзар»,
Бири қурса – бошқаси бузар,
«Ақли расо» кўпайиб кетди!
Биродарлик қадри пул бўлди!
Садоқатми?! -Куйиб кул бўлди!
Сенсиз етган манзил шул бўлди!
Тангрим! Жафо кўпайиб кетди!
Сабр бергин Ўзинг Собирсан,
Биз ғофилмиз, Ўзинг Хозирсан,
Тузатмоққа Ўзинг Қодирсан,
Бизда хато кўпайиб кетди!
Следующая публикация
Нет комментариев