Предыдущая публикация
Քո փոքրության չափ հասու՜ն ես,
Թե պետք է` միս ու արյուն ես,
Թե պետք է` չեկա՜ծ գարուն ես։
Բոլորից թու՜յլ, բոլորից նու՜րբ ես,
Ինձ բաժին հասած եդեմի բերք ես։
Ցավս մեղմացնո՜ղ, չբուժված վե՜րք ես,
Սև օրս բացող ա՜մպ ու տիեզերք ես։
Ծովի պես հանդա՜րտ, գետի պես վարա՜ր,
Սարի պես կանգու՜ն, ամպի պես փխրու՜ն,
Մանչի պես մաքու՜ր, Լուսնի պես փայլու՜ն,
Վաղու՜ց պնդացած սրտիս ընդերքն ես։
Նարեկ Բեկթաշյան
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев