Предыдущая публикация
ONA MEHRI"...
Yaponiyada
zilziladan söng qutqaruv4ilar 1 uy
vayronasi ostida ayol kiwining
jasadiga du4 keliwdi. Ayol 4ök
tuwib, göyoki sajdaga bow
qöygan4a jon bergandi.
Qutqaruv4ilarning bow4isi bir
amalab qölini vayrona tirqiwlari
orasidan tiqib, tanani uwlab
kördi. Afsuski jasad allaqa4on
sovib ulgurgandi. U jamoa
azolarini bowqa 1 vayrona sari
bowlar ekan, allaqanday ku4
jamoa bowlig'ini haligi murda
tomon tortardi. U i4ki sezgisiga
böysunib, yana haligi vayronaga
qaytib keld4. Kattaroq tirqiwdan
bir ilojini qilib bow suqub jasadni
yaxwilab közdan ke4iriw u4un
qaradiyu: "4aqaloq, 4aqaloq
borakan!" dib baqirib yubordi.
Jamoa bowlig'ining hayqirig'ini
ewitib, hamma wu tomonga
yugurdi. Qutqaruv4ilar vayrona
bölaklarini bir 4etga olib
qarawsa, ne köz bn köriwsinki,
ayolning jasadi ostida gulli
adyolga öralgan taxminan u4
oylik 4aqaloq yotardi. Hoynahoy,
wörlik ona uyi qulayotganini
körib, ög'lini öz gavdasi bilan
tösib qolgandi. Jamoa bowlig'i
4aqaloqni qöliga olganida, u he4
narsadan bexabar beozorgina
uxlab yotardi. Tezda yetib kelgan
wifokor gödakni közdan ke4iriw
u4un adyolni o4ayotib, uyali
telefonga közi tuwdi. Telefon
apparati qölma qöl bölib ketdi.
Uning ekranidagi xabarni kim
öqimasin, beixtiyor yig'lab
yuborardi. Ekranda wunday
sözlar yozilgandi: "AGAR TIRIK
QOLSANG, YODINGDA TUT - MAN
SANI YAXWI KÖRAMAN"...
Следующая публикация
Нет комментариев