yon ötirganliklarini

sezgandir... Ertasiga qiz yigitning
shifoxonada ekanligini
eshitganida, karaxt bölib qoldi.
Ming xavotir ila tezda yetib keldi.
Uni yigitning yoniga qöyishmadi.
Bilsa, yigit juda og'ir kasal ekan.
Kechagi kun tongda kasali xuruj
qilgan va kasalxonaga
keltirishgan ekan. - Unga yurish
mumkin emasligini aytgandik.
Lekin u kechroq kasalxonadan
qochib ketibdi. Mana oqibati. U
oyoqlarini his qilmaydi. Shol... Qiz
titrab ketdi. Közlariga quyilib
kelayotgan köz yoshlarini töxtata
olmasdi. Xamshiraning sönggi
gaplari öta dahshatli ovoz bölib,
qizning quloqlari ostida
jaranglardi: U oyoqlarini his
qilmaydi... Shol... Yigit uyg'ongach
qiz uning yoniga kirdi. Yigitning
ahvolini körib, battar siqildi. U
yig'lardi, yigit közlarini shiftga
tikkancha gap boshladi: -
Bilasanmi, seni birinchi marta
körganimda maktabda 7- sinf
eding. Öshanda pushti lenta
taqvolganding... Yigit biroz tin
olgach davom etdi: - Biram
chiroylisanki... Sen bilan juda
shirin hayot kechiraman deb
öylagandim... Buni qara, baribir
peshonaga yozgani bölarkan... -
Bas qiling! Qiz köz yoshlariga erk
berdi. Juda ham ezilib yig'lardi. -
Yig'lama. Beri kel, muhim bir gap
aytaman. Qiz yigit aytgandek
qildi. Yigit qizning yuzini
silagancha shunday dedi: -
Qachon hayotda nimadandir
siqilsang, kimnidir sog'insang,
köz yoshlaringni mana bunday
qilib sidirib tashla, - yigit
barmoqlari bilan qizning
közlaridagi yoshni artdi,- Chunki
hayot gözal... Qiz shu kuni tongga
qadar yig'ladi. Ösha tunda u
yigitni qanchalar sevishini
tushundi. "Men baribir umrbod u
bilan qolaman",- qaror qildi qiz.
Ertasiga shifoxonaga kelgan qiz
yigitni topolmadi. Unga yigitni
tongda Germaniyaga olib
ketishganligini aytishdi. Qiz holsiz
devorga suyanib qoldi. Uning
boshida million xil hayollar
aylanardi. Nega? Öylardi u. Shu
mahalda unga bir xamshira qip-
qizil atirgul keltirib berdi. Qiz yigit
bergan sönggi gul bandidagi
qog'ozchani titragan qöllari bilan
arang ochdi. Unda shunday
yozilgandi: " Bilasanmi, doktorlar
mening tirik qolishimga deyarli
umid yöq deyishdi. Insult xavfi
kundan-kun oshib borarkan. Sen
meni baribir tashlab ketmasding.
Men esa sening judayam baxtli
bölishingni istayman... Men juda
uzoqqa ketyapman. Bilasan-a,
seni judayam sevaman. Agar sen
ham meni zarracha sevsang,
ötinaman, men uchun ham baxtli
hayot kechir. Sira ham yig'lama.
Yig'laganingda meni yuragim
og'riyotgan böladi. Kelishdikmi?
Men uchun esa baribir hayot
gözal. Ehtimol, ertaga uyqudan
uyg'onmasman, lekin hayotim
juda gözal. Chunki unda sen
borsan..." Qiz maktubni
quchganicha juda uzoq yig'ladi...
Qiz ikki yil yigitning xotirasi bilan
yashadi. Keyin yigit aytganidek
yashashga harakat qildi. Bir
yigitga turmushga chiqdi. Ammo
uning hayollari tubida hamon
eski xotiralar hukmronlik qilardi.
Har lahzada uni yod qilib
yashardi. Ög'illik bölganida, unga
yigitning ismini qöydi... Taqdir
qizga hali ancha sinovlarni
tayyorlab qöygan ekan. Farzandi
tug'ilgach köp ötmasdan, eri
avtohalokat tufayli dunyodan köz
yumdi. Qiz tag'in köz yoshlari
tubiga g'arq böldi. 4 yil vaqt ötib
ketdi. Endi qizning hayotdagi
bori ög'li va xotiralari edi. O'g'lini
bog'chaga kuzatib qo'ygach, qiz
bir vaqtlar yigit bilan uchrashuv
joyi bo'lgan xiyobonga keldi.
Uzoq ötirdi. "Hayot gözal" deb,
kulib turadigan yigitning
qiyofasini köz oldiga keltirdi.
Oradan shuncha 8 yil ötgan
bölsada, uning muhabbati bir
qatra bölsin, kamaymagandi...
Uyga kelgach, yuragi sog'inchdan
boshqacha urayotganligini his
qildi va özi "shirin xotiralar" deb
ataydigan qutini ochdi. Özining
portreti, ösha pushti zontik,
dastxatlar... Hamma- hammasini
bir-bir körib chiqdi. Uyga kirib
kelgan ög'il oyisining
yig'layotganini kördi. U sekin
oyisining yoniga keldi. - Oyi,
qachon hayotda nimadandir
siqilsangiz, kimnidir sog'insangiz,
köz yoshlarni mana bunday
sidirib tashlang... Qiz köz
yoshlarini artayotgan ög'liga
hayrat bilan tikilib qoldi. - Buni
kim... kim aytdi? - Bir amaki
oyingni sira ham yig'latma
dedilar, rasm chizishni ham
örgatdilar. Qizning yuragi
qachonlardir yi