O’zimni hayotimda bo’lib o’tgan

voqealarni yozgim keldi...
Ko’nglimni ochgim keldi Yoshim
21 da. 17 yoshimda talabaga
degan sharafli nomga ega
bo’ldim. Oltinga teng davrim edi.
Hamma kabi sevgi meni ham
chetlab o’tmadi. Uzoq bir
qarindoshimiz, oilaviy yaqin
tanishimiz ba'zida telefon qilib
turardilar. Asta sekin o’qishimdan
uyga kuzatadigan bo’ldilar. 1-
kursligimda sovchilari keldi,
ammo o’zlari bexabar edilar. Ota
onam o’ylab ko’ramiz endigina
1kurs deyishdi. 2 kursga ham
o’tdim. Mandan uzoqlasha
boshladilar. Ahamiyat bermadim
ishlari ko’payib ketgandir deb.
Bizni unashtirishdi. Avvalgidan
ham yiroqlashdilar. Sababsiz
urushlar, ortiqcha tergashlar. Bu
orada to’yimiz kuni aniqlandi.
Lekin ular hecham xursandmas
edilar. Bir kuni telefon qilib to’yni
qaytarishimni so’radilar.
San bilan onamni gapini
qaytarmaslik un uchrashganman
deganlarida nega bunchalik
uzoqlashganlarini o’shanda
tushundim. Ichimdan nima
o’tganligini faqat o’zim bilardim
afsuski bu boshlani ekan.
Hammasi to’ydan keyin
boshlandi. Hamma qizlar orzu
qilgan to’y kunini lekin mani
o’sha kunni eslagim ham
kelmaydi... To’ydan keyin 3kun
o’tib, mani sevolmasliklarini,
mehr berolmasliklarini, ulardan
buni kutmasligimni aytdilar.
SHunchalik qattiq sevardimki shu
gapni eshitib ham tuyg'ularim
o’zgarmadi. To’ydan keyin
alohida yashardik.