Chimildiqqa kirmay o’zini osgan kuyov...
To’ydan uch kun oldin
Jamshidni qo’l telefoni
jiringladi
- Allo.
- Jamshid men Boburman…
- Hozir sen xaqinda o’ylab turgandim boy bo’larkansan. Tezroq uyga kel bir
ikkita ishlar
bor yordamin kerak do’st…
- Senga aytadigan juda muhim
gapim bor…
- Tinchlikmi nima bo’ldi…
- Tez yetib kela olasanmi…
- Qeyerdasan ?
- "Mersi” kafesida.
- Hozir boraman.
Jamshidni kafega kirganganda
Bobur chekkadagi stolda o’zi yolg’iz o’tirardi.
- Qanday muhim gap ekan juda shoshirtirdinding
odamni.
- Bir oy oldin dachada dam olganimiz esindami?
- Ha esimda.
- Nigorachi?
- Kel shularni eslatma? Bunday
ishlarni tashlaganman endi. Uch kun keyin
to’yim bo’layapti axir.
- O’sha Nigora "SPID” ekan.
- Hazillashyapsanmi?
- Yo’q jiddiy aytyapman. Bir
haftadan beri
o’zimni nohush his qilib yurgandim. Klinikaga borib do’xtirga uchrashsam analiz topshirishimni
aytdi. Man uni aytganlarini bajardim.
Analiz natijalariga ko’ra OITS ga chalinganim malum
bo’ldi. Ishongim kelamadi. Doxtir
kasallikni
yuqish yo’llarini tushintirgandan
keyin esimga Nigora tushdi. Tezda uni toptim. U
ham analiz
topshirdi. Taxminim tog’ri chiqdi
manga undan
yuqqan ekan. Nigorani o’sha paytda o’ldirgim
keldi, lekin uni shundoq ham Xudo
urib qo’yganku o’zi. Shuning uchun
"SPID” bo’lganini bilib qiynalanib yashasin deb tinch qo’ydim.
Nima bo’sa ham xudodan. Bugun
kechasi davolangani Germaniyaga uchib
ketyapman.
- Nima deyishni ham bilmayman
do’stim. Xudo
shifo bersin.
- Yana bir gap o’sha
kuni Nigoraga
tegmaganding?
- Yo’g’ey! Man odobli bolamanku
Bu gapdan keyin ikkalasi ham birdaniga kulib yuborishdi. Bubur xursand edi
chunki o’sha kuni
Jamshid Nigoraga yaqinlashmagan ekan.
Demak u so’g’lom.
- Do’stim afsus to’yinda xizmat qilish
nasib etmas ekan.
- Muhimi so’glik Bobur.
- O’gil to’yinda yoninda turish nasib
qilsin
- Aytganing kesin.
Bobur bilan
xayrlashib kafedan
chiqqan Jamshid to’g’ri klinika bordi. Chunki u ham
o’sha kuni
Nigora bilan birga bo’lgandi. Uni
ham OITS ga chalingani ma’lum bo’ldi.
Jamshid analiz
topshirmasdan ham oldin buni sezgandi. U uzoq o’yladi. Bir yoqda to’y bir yoqda bu kasallik. Oxiri bir qarorga keldi
"To’y bo’ladi chunki
xaqiqatni undan boshqa xech kim
bilmaydi”.
To’y ham o’tdi.
Chimidiqqa kiradigan payt ham
bo’ldi. Jamshid kuyov jo’raga "Men hozir kelaman”
dedida hovlini
orqa tomoniga o’tdi. Og’ilxonaga kirib
yuqoridagi ustunga arqonni bog’ladida o’zini osdi…
So’ngi damda o’zining bedavo kasalini
Kelinchakka ham yuqishini istaganman Jamshid uni bahti uchun o’zini osishga qaror qilgandi. Ammo u adashgan edi.
Chimildiqqa kirmay o’zini osgan
Kuyovning bevasining hayoti bahtizlikning
tupsiz jariga qulashini o’ylamagan edi... Afsus...
Shumtakaning kundaligidan... https://ok.ru/group/52551948173453
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев