Предыдущая публикация
Ամեն ինչ խառնեցինք իրար...
Իրար ունենալու բեռը ու չունենալու ցավը մոռացանք...
Իրար կորցնելը տոն դարձրինք, երբ չգտնելու սուգը չէր անցել...
Ու չսգացինք... Իրար գրկեցինք ու անցանք առաջ:
Ընկերներ դարձանք, բայց չընկերացանք:
Թեյն ու խմիչքը խառնեցինք իրար...
Լինել-չլինելը խաղուպար դարձրինք...
Հեքիաթներ պատմեցինք, բայց չհավատացինք...
Շուրթեր ու մատներ վստահեցինք իրար... ու անտեր թողինք...
Ուսեր նվիրեցինք ու վախեցանք հենվել...
Կամ չվախեցանք.. Արդեն չեմ հիշում:
Ամեն ինչ խառնեցինք իրար...
Ես՝ դերերը... դու՝ դեմքերը...
Չճանաչեցինք իրար ու չհեգնեցինք,
... Չհերիքեցինք իրար...
Գիշեր-ցերեկ շփոթեցինք...
Արևներին դավանեցինք ու մոխրացանք...
Ես սեր ուզեցի, դու ինձ հարգեցիր... սրճարանում, ամառվա շոգին:
Վայ էդ հարգանքին ու ասված բոլոր հիմար բառերին:
Ու հետո եկած դատարկությանը, լցված աչքերին, անքնությանը...
Իրար ոչինչ չխոստացանք... ու ոչ մի խոստում չդրժեցինք....
կասես՝ արդար է...
Կասեմ՝ արդար է, բայց ընդամենը...
Следующая публикация
Нет комментариев