Предыдущая публикация
ԲԱՎ Է ԵՐԿՆԱԿԱԼ
Հեղինակ ԱՇՈՒՂ ԳՈՒՐԳԵՆ
Աշխարհը շու'ռ է եկել գլխիվայր,
Էլ չեն տարբերվում բնավ կին ու այր...
Հանճա'ր է կարծում իրեն անճարը,
Ու նեղանու'մ է, որ իր կեղծ ճառը
Չե'ն լսում, իրեն չե'ն երկրպագում։
Առյուծ են'ք փնտրում մկան թալակում`,
Արդարության դուռն դու զուր ես թակում,
Աստված իմ, էլ արդար բան չի մնացել։
Թույլերի վրա ոտքե'ր են մաքրում,
Տգետներն` պաշտոն ու թագ են կրում,
Եվ իմաստ չունի' էլ վանքում լացելն`
Աստծո տունն էլ է մեծ շուկա դարձել...
Արյունով պահած մեր Հայաստանը
Դարձել է գայլաոհմակի գերին,
Հայ չի մնացել էլ հայի տանը...
Երանի' իրոք քաջ զոհվածներին...
Նրանք չեն տեսնում այս պղծությունը`
Ոն'ց է հայն քանդում հայոց մեծ տունը...
Անմիտ ճառերով դատարկաբանում,
Դրախտ երկիրս դժո'ղք են տանում։
Տե՜ր աստված բա'վ է, էս ին՞չ ես անում,
Ինչ՞ու ես քեզ պաշտող ազգս քեզնից վանում...
Հերի'ք է թողնես սուրբ տունս գերի
Շահամո'լ, անսիր'տ ազգադավերի...
Փրկել Հայաստանս լո'կ դու ես կարող,
Մի' թող կործանվի ազգս` արարող։
Նայի՜ր, մթնեց երկինքը միանգամից,
Դատարկվեց աշխարհը մի ակնթարթում,
Արյուն է կաթում իմ հուզված սրտից,
Ախ՜,աչքերս է ցավից մշուշվում...
Ու ինչպես մի կույր խարխափում եմ ե'ս
Աշխարհի լույսում։
Կարծե'ս աչքիս դեմ երկիրս է փլվում,
Հոգիս թողնելով փլատակներում,
Ու փնտրում եմ ե'ս
Դաժան աշխարհի խորխորատներում
Փնտրում եմ այսպես,
Ծով վշտերիս մե'ջ գեթ շող մի լույսի,
Սակայն չեմ գտնում։
Եվ մեկ այլ ծայրում,այս մութ աշխարհի,
Որ պատերազմը հիմա չի ցնցում`,
Իմ ավեր հոգու մասունքն եմ փնտրում,
Կորած էակիս, ե'տ աստծուց խնդրում...
Բա'յց ավ՜աղ, դարձյա'լ նրան չեմ գտնում,
Իսկ դու տեր աստված լռու'մ ես լռու՜մ...
Բա՜վ է երկնակալ,
Էլ ցավ կրել'ու ազգս չունի հալ,
Ողորմա ազգին ի'մ բազմաչարչար,
Փորձություններ'դ հայից հեռու տար։
Բարեգութ նայիր հայոց աշխարհին,
Չէ' ո՞ր դու ընտրյալ ե'ս ծնել հային։
-Ամեն մի քա'րը պատմության մի էջ,
Ամեն մի քա'րը մի եկեղեցի՜...
Ազգիս քաջարի սերուցքն է այստեղ պերճ,
Բայց քույր ի'մ վեր կաց ,բա'վ է մի լացի։
Գիտե'մ ,որ ցավը ք'ո չունի բուժում,
Գիտե'մ, նրանց վերքն լվալ ես ուզում,
Բայց մի խռովացրու հոգին նրանց, մի',
Հաղթական ննջում են քաջերը հիմի։
-Ո՜վ աստված, դու ին'ձ շատ պարտքեր ունես,
Այսօր ներում եմ` քո մեղքեր'ը, քե'զ,
Միայն խոստացիր աշխարհին ի լուր,
Որ չենք ունենա նոր եռաբլուր,
Որ սրբաշարում այս հայ սրբերի
Չի ավելանա նոր խաչքար էլի,
Նոր էջ անարդար` ձեռքդ չի գրի...
Ամեն մի քա'րը հիմնաքար մի տան,
Ամեն մի քա'րը գողտրիկ Հայաստան,
Նրա՜նք, հենց նրա'նք մեզ նոր ուժ կտա'ն,
Ունենանք ծովից-ծով մեծ Հայաստան,
Իսկ դ'ու հերի՜ք է,լսու'մ ես,տանջես`,
Աստված ի'մ բավ է իմ ազգին տանջե'ս
Չգործած, չարած մեղքերի համար...
-Ու դե'ռ այդքանից հետո,ես համառ
Զարմանում ե'մ,ոն՞ց եմ աղոթում քեզ համար։
Նայի՜ր,լավ նայի'ր այս խաչքարերին,
Այս խաչքարերի վր'ա գրերին...
Այստեղ քեզ պաշտող ոգիներն են, ո'ր
Խաչված են, քանզի' անզոր ես, անզո՜ր...
Աստված ի'մ, էլ ցավ մի տուր,
Թող չունենա ազգս նոր եռաբլուր։
21.01.2021 ԱՇՈՒՂ ԳՈՒՐԳԵՆ
Следующая публикация
Комментарии 3