Предыдущая публикация
Воспоминание о событии 2 года назад
«КОРАГАШКА»
(Көрән кашка)
Авылымның түбән очтагы
Табигатьнең бар бер почмагы.
Ул үзенә гаҗәп ат алган –
«Көрән кашка» диеп аталган.
Кирәк булса шуннан үтәсе,
Сыйпап калыр баштан юкәсе.
Монда пешә каен җиләге,
Калганы юк тулмый чиләге.
Җиләк белән бергә бөрлегән,
Кызыл, кара – төрле-төрледән.
Җиләк төрен санап беткесез,
Урыны-урыны ерып үткесез.
Шау чәчәктә майда шомырты,
Гөҗләп торыр шул чак бал корты.
Талларына кунар сандугач,
Җырын сузар сайрап таң тугач.
Күле дә бар, үзе түгәрәк,
Яшәр анда җәен пар үрдәк.
Теләк теләр югартын тиен:
«Бәбкәләргә – бәхеткә тиен».
Җәйнең матур җылы айлары
Уйнап үскән колын-тайлары.
Югалган ди көрән бер тае,
Тайның булган кашка маңгае.
Исеме калган шушы урынга,
Искә алдым шуның турында.
«Көрән кашка» бераз «шомарган» –
«Корагашка» калган шуңардан.
Ерактанмы яки якыннан
Кайтыр булсак Өфе ягыннан,
Карамыйча берни башкага,
Башлап сәлам – «Корагашка»га!
Безнең авыл шуннан башлана!
Безнең район шуннан башлана!
Следующая публикация
Нет комментариев