Предыдущая публикация
Воспоминание о событии 3 года назад
Өс көнлөктәй генә
Ғүмер уҙа, арғымаҡтай сабып,
Һис әйләнеп ҡайтмай яңынан,
Бәлки ғүмер түгел,
Беҙ ашығып
Уҙабыҙҙыр уның янынан.
Өс көнлөктәй генә ғүмеркәйҙәр,
Һиҙелмәй ҙә икән уҙғаны,
Ошо ғүмерҙәрҙе именлектә
Йәшәй алһаҡ ине ҡыуанып.
Беҙҙән һуң да донъя туҡтап ҡалмаҫ,
Ҡабатланыр килеү -китеүҙәр,
Күпме генә ерҙә йәшәһәк тә
Туйып булмаҫ ғүмер итеүҙән.
Беҙҙән һуң да,
Әййе,
Беҙҙән һуң да
Тыныс атһын ерҙә ал таңдар,
Беҙгә ҡарағанда бәхетлерәк
Йәшәһендәр ине ҡалғандар.
Сабыш аттарылай юрта -юрта
Әй, ашыға,
Елә ғүмерҙәр,
Бер аҙ ғына һыулап алығыҙсы!
Йәшәйештән ҡанһын күңелдәр.
Эээээх!!!
Ялдарынан теҙген яһап тороп
Саптарҙарға тышау һалаһы!
Донъя рәхәттәрен генә күреп
Үҙ яйыңа ғына бараһы...
Тамара Султанова.
Следующая публикация
Нет комментариев