Предыдущая публикация
ლეგენდაა თუ სიმართლე, არავინ იცის ესა...
მოსაყოლად ისეთია.....აატირებს ხესა....თურმე ერთ ვაჟს შეუყვარდაქალი მზისა დარი, იმან კიდევ არ გაუღო თავის გილის კარი. უთხრა; თუ გსურს დაგიჯერო,თუ ხარ გაბედული და გიყვარვარ...მომიტანე დედაშენის გული. მხოლოდ მაშინ შეგიყვარებ და გავხდები შენი, დადგან ტრფობას და სიყვარულს დიდი მსხვერპლი შვენის......სიყვარულით ბრმამ და ხელმა მიაშურა დედას და თავისი სატრფოს თხოვნა ძლივს, ძლივს გაუბედა...რას მიქვია ჩემი გული თუკი შეგიყვარდა.....არც უარი, არც ყოყმანი და არც ცრემლთა ცვენა, მოიგლიჯა გული და შვილს ხელზე დაუსვენა...სატრფოსაკენ გაეჩქარა ვაჟი კისრისტეხვით, სიჩქარეში უნებლიედ, ქვას წამოკრა ფეხი, დედის გული ხელზე უდევს სატრფოსაკენ ჩქარობს....გულმა უთხრა.; არ დაეცე, დედა გენაცვალოს;...დედის გული გვიფრთხილდება, დედის გულით ვბიჭობთ, ის მკერდიდან ჩვენზე ზრუნავს სულ რომ ამოვგლიჯოთ.....მოდით, ავდგეთ და პირამდე გადავავსოთ თასი....;არაფერი არის ქვეყნად ;;დედის გულის ფასი;;
Следующая публикация
Нет комментариев