Предыдущая публикация
Ҳама рӯз рӯза будан ҳама шаб намоз кардан,
Ҳама сол ҳаҷ намудан сафари Ҳиҷоз кардан.
Зи Мадина то ба Каъба сару по бараҳна рафтан,
Ду лаб аз барои лаббайк ба вазифа боз кардан.
Зи масоҷиду маобид ҳама эътикоф ҷустан, Зи малоҳию маноҳи ҳама эътироз кардан. Шаби ҷумъаҳо нахуфтан, ба Худой роз гуфтан,
Зи вуҷуди бе ниёзаш талаби ниёз кардан. Ба Худо ки ҳеч касро самар он қадар набошад,
Ки ба рӯи ноумеде дари баста боз кардан. Ҳаким Саноӣ.
Следующая публикация
Комментарии 1