Предыдущая публикация
დღეს გათენება როგორ მეძვირა,
რადგან უშენო მხარი გადამძვრა,
აღარ მინდოდა ობოლს მეტირა,
მაგრამ ფიქრებმა დარდით გადამჭრა.
მზემ შემომცინა თვალებბრიალამ,
თითქოს იმედით გამომაფხიზლა,
მაინც იჯიბრა ღამემ ტიალმა
და ცრემლი ღვარად გადმომადინა.
მალე გაავსო ზეცა ღრუბლებმა,
წვიმამ ჩამოცრა დაბლა წვეთები,
სტროფი მიიკრო ზეწრად ფურცლებმა,
გულის სიღრმეს რომ სწვავდა მკვეთები.
იცით? აღარ მსურს დილას ნაცრისფერს,
შევხვდე უშენოს თვალცრემლიანი,
მგონი აჯობებს თბილს და ნაზს, ცისფერს,
დავნებდე, დავხვდე სახე მზიანი.
,,ეთო" . ოქტომბერი. 2024.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Нет комментариев