Предыдущая публикация
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στη γυναίκα αγρότισσα!!
Παγκόσμια μέρα αγρότισσας κάθε χρόνο στις 15 Οκτωβρίου.
Στην ρίζα της ελιάς κάτω από τον ίσκιο απ'το παχύ φύλλωμα έκατσε να κολατσίσει η κουρασμένη γυναίκα.
Λίγο ψωμάκι. Σηκώθηκε πρωί πρωί το ζύμωσε και το φούρνισε.
Και να,τώρα κάθεται στον ίσκιο της ελιάς και κολατσίζει.
Λίγο τυράκι από τα ζώα της φτιαγμένο από την ίδια. Και ελίτσες από πέρσι. Κρατάνε ακόμα..
Αυτό ήταν το φαγάκι της ως που να πέσει το σούρουπο που θα είναι στα χωράφια να κάνει τις δουλίτσες της.
Μόνη της βλέπεις,χήρα πολλά χρόνια και τα παιδιά της λείπουν.
Φύγανε σε μεγάλες πόλεις για μια καλύτερη ζωή..
Έρχονται όμως και τα βλέπει η δόλια η μάνα.
Γι αυτά πασκίζει.
Γι αυτά φροντίζει τα λιόδεντρα.
Γι αυτά μαζεύει το λαδάκι από τα ευλογημένα δέντρα και νιώθει ικανή,άξια ακόμα να προσφέρει στα παιδιά της.
Τι να κάνει η έρημη στο σπίτι μόνη της...
Ευχαριστεί τον θεό κάθε πρωί που ξυπνάει που την έχει καλά που έχει την υγειά της και μπορεί να φροντίσει με τον τρόπο της την λιγοστή περιουσία της.
Για τα παιδιά της!! Όλα για τα παιδιά της!!
Τις στέλνουν χρήματα να βάλει εργάτες και το κάνει η καημένη μάνα. Δεν θέλουν να κουράζεται.
Παράπονο δεν έχει!!
Μέρα νύχτα παρακαλάει την Παναγιά να έχει καλά τα παιδόγγονά της!!
Και χρήματα τις στέλνουν και τηλέφωνο την παίρνουν αλλά εκείνη θέλει να βρίσκεται έξω στα χώματα που της δίνουν ανάσα!!
Μια ολόκληρη ζωή τα ανακάτευε τους μίλαγε...
Μαζί τους μεγάλωσε.
Μαζί τους ανάθρεψε τα παιδιά της!!
Μαζί τους γέρασε κι ακόμα τους μιλάει...και τι δεν ξέρουν τούτα τα χώματα..και τι δεν άκουσαν..
Αμ τα δάκρυα? Πόσα δεν πέσανε στην γη όταν έχασε τον σύντροφό της.
Πόσα αναφιλητά δεν χωθήκανε στο χώμα να αγκαλιάσουν τον πόνο της..
Πως να κάνει χώρια από τούτο το χώμα που μολόγησε όλη της την ζωή.
Πως να κάνει χώρια απ το χώμα αφού εκεί είναι θαμμένα όλα της τα μυστικά...
Όλα εκείνα που δεν μπορούσε να πει σε άνθρωπο εκεί τα έλεγε.
Τα σκέπαζε με τα χώματα και γινόταν ένα με δαύτο.
Με το που ανοίγει τα μάτια της ο νους τρέχει πάνω του.
Πλένεται,χτενίζεται,βάζει το τσεμπέρι της,παίρνει το καλαθάκι με το κολατσιό της,κάνει το σταυρό της και χύνεται στους αγρούς.
Ευλογημένη γη ψιθυρίζει και φουσκώνουν τα στήθια της καμάρι και ζωή!!
Ευλογημένη γη!!
Ευλογημένο χώμα!!
Ευλογημένη και γω λέει και παίρνει δύναμη κοιτώντας μια κάτω την γη και μια τον ουρανό!!!
Ελευθερία Λάππα
Φωτ.διαδικτύου
Следующая публикация
Комментарии 1