Предыдущая публикация
Бир кун азоб билан кўз юмаман мен,
Азоб билан сўнар кўзларимда ишқ.
Шунда шамолларга сочинг ёзиб сен,
Сувсиз дарёларнинг соҳилига чиқ...
Агар кўрган бўлсанг, бу тақир тоғлар,
Унда қақшаб қолган гунг ўзанлар бор.
Улар дарё эмас, улар бир чоғлар -
Шеъру ишқсиз қолган шоирдан ёдгор.
Мен ҳам армон билан кўз юмар бўлсам,
Менинг дарёларим қақрайди менсиз.
Шунда шамолларга сочин сочиб жим,
Сувсиз соҳилларда йиғлайди бир қиз...
Асқар МАҲКАМ
Следующая публикация
Нет комментариев