Предыдущая публикация
გურული ზეზვაიე და მზიაიე
ადამ_კოკოს დროი
ოჯახური სცენა
_ვასასიაააა!ვასასიაააა!უუუუ!დეგეფსო მაი ფიჩორე ყურები?!
_უუუუ!რაია ვერიჩქა?!ამოგეტია?!
_მოი!შენ არ მოი და არ წაი!საჭმელი ჭამე!
_მუალ!გზაში ვარ უკვე.მევედი!რაია საჭმელი?!
_ბუის კვერცხები,მოტაფული!
_აუ!ამევიდა კისერში!
_შენ გნახე მოტაფული!აღარა!
_აი,ცხრასართულიანი წყევლა,რომ არ იცოდეთ,გურულმა ქალებმა,რეით მეიფხანდით გულს ნეტე?!შუადღეზე რაია საჭმელი?!
_ვირის თავ_ფეხი!წვენში ჩაბუჟბუჟებული..
_ა,კიდო!აღარ დეილია?!უ!
_ღვინოს არ დამაყოლებიეფ?!
_დაგაყოლებიეფ,კი,სარს!
_კაია,ყავას რომ ჭამთ,ქალები!თუთუნი გამახოვიე.დემელია,მე!
_შენ მოგწია,მამიჩემის მამამ,საცხა ახლა წენა გაწოლიკებული,იქიდან!გაფითქინებულ პროსტინაში გაგახვიე და ჩაგდეი შავ მიწაში!ე!აღარა!
_არ გამაგურულო ახლა!თვარა,ხომ იცი,ყველე გურული გადარეული გენიოსი რომაა?!
_მივალ მე დაქალებთან ერთათ და ნიგუზალი ჩააქვრე.გამოქვაბული არ გადაწუა!
_ჰაიტ!სათ მიხვალ მასთე შიშველი?!მაი მსხალის ფოთოლის კაბა გეიძვრე და ლეღვის ფოთლის ჩეიცვი!არ გამადელო,იცოდე!
_რომელი საუკუნეა?!რა დროის ლეღვის ფურცელია?!ნახარჩი კიდო,ხო.რუჯის მისაღებათ,მარა,თუთქავს!
_მუსიკას მუუსმინე,წაი!
_აი,ღელეს ხმაის მუსიკა მოძველდა უკვე.ახლა ხალხი ჩანჩქერის ხმას უსმენს!
_ჭიპსაც გევიხვრიტავ და ტუჩსაც დევიბერავ,ჯინჭარით!კარქაათ სუსხავს.მკერდსაც!
_კაი,კაი!რაცხა გინდა იგი გიქნია!დევისვენეფ პაწას,ქემაინც!
_შენ გაგიცივდა მაი ენა და გვერდები,ჭაის წყალივით!ე!გამომჩი..
_წაი თუ მიხვალ!
_წევეი.მუალ,როცხაის,დღეს!ხო,დამავიწყტა!დათვის ტყავის მოსანცუამი მინდა ამ ზამთრიზა!მიყიდე!
_კიდომ რაი გინდა?!თხაის ტყავის მოსანცუამი აღარ გეკადრება ხომ,აწი?!
_რაია,კაცო?!ხუთიათასი ხუმბრეს ფოთოლი და ოზდაათი კეკალი,ხურდა!მეტი,კარა!
_გიყიდი,კაი,გაისმაისს!წაი ახლა და არ დეიგვიანო.მალე ჭამეთ ქალებმა მაი ყავა!
_კაი.წევეი.
მამუკა უნგიაძე
Следующая публикация
Нет комментариев