Сонца неба сагравае цяплынёй,
І сланечнік расцвітае над зямлёй.
Промні сонца на пялёстках жоўтых скул,
Мне так вольна і счасліва толькі тут.
Толькі тут зямля спявае, больш нідзе,
Што ні сцежка баравая, то вядзе
Да бацькоўскага парога, да крыніц,
Да святых і старадаўніх камяніц.
Прыпеў:
А для счасця мне патрэбны родны край і родны дом,
Богу сэрца, сонца ў небе і сланечнік пад вакном.
Хай змывае пыл дарожны цеплы дождж
Маніць далеч нас чужая, ды ўсёж,
Я трымаюся за гэты мілы кут,
Мне так вольна і счасліва толькі тут.
Залацісты мой сланечнік над зямлей,
Дорыць лету, дорыць сэрцу супакой.
Пакуль з раніцы да ночы ён цвіце,
Вецер вее, сонца грэе, чмель гудзе.
Прыпеў:
А для счасця мне патрэбны родны край і родны дом,
Богу сэрца, сонца ў небе і сланечнік пад вакном.
Хай змывае пыл дарожны цёплы дождж,
Маніць далеч нас чужая, ды ўсёж,
Я трымаюся за гэты мілы кут,
Мне так вольна і счасліва толькі тут.
Прыпеў:
А для счасця мне патрэбны родны край і родны дом,
Богу сэрца, сонца ў небе і сланечнік пад вакном.
Хай змывае пыл дарожны цёплы дождж,
Маніць далеч нас чужая, ды ўсёж,
Я трымаюся за гэты мілы кут,
Мне так вольна і счасліва толькі тут.
Нет комментариев