Предыдущая публикация
Лоиқ Шералӣ
Онҳо, ки замини модаронро
Чун хокшинос мешиносанд,
Андоза кунанд бо қадамҳо
Ҳар роҳи варову сар набозанд.
Бояст шинохт ин заминро,
Чун пайкари захмноки одам.
Чун чеҳраи доғдида, к-аз умр
Дар сафҳаи ӯст нақши мотам.
Чун модари бекасе, ки дар он
Фарзанди ягона гӯр кардаст.
Аз гиря ба рӯи хокдонаш
Гумбахт ду чашм кӯр кардаст.
Чун барзгаре, ки баъди қаҳтӣ
Тухмӣ бифишонда чашмдор аст.
Чун марди мусофире, ки танҳо
Ҳамвора ба ҳасрати диёр аст.
Онҳо, ки замини модаронро
Чун модари хеш мешиносанд,
Дар ҳар қадаме ба рӯи роҳаш
Ҷонбозӣ кунанду сар бибозанд,
Ман хуб шиносам ин заминро,
Чун модари беписар, мададҷӯ.
Ҳар субҳ зи чашма орамаш об,
Ҳар рӯз хабар бигирам аз ӯ...
Лоиқ Шералӣ
Следующая публикация
Нет комментариев