Предыдущая публикация
Թե ինչպես էշը արհեստ չսովորեց,
Բայց մի մեծ հիմնարկ ղեկավարեց (Առակ):
Երբ էշը դարձավ արդեն խելահաս,
Լավ կլինի որդիս,արհեստի գնաս։
Ասավ հայրը,նրան շատ ծանր ու մեծ,
Ու տարավ որմնադիրին,աշակերտ տվեց։
Վարպետ նապաստակը յոթ կաշի փոխեց,
Սակայն իշուկը բան չսովորեց։
Հայրը համառ էր ու տերն իր խոսքի,
Իշուկը պետք է արհեստ սովորի։
Ու տարավ նրան տվեց դերձակին,
Որ սովորի նա արհեստն այդ հին։
Ուստա փիսոն որքան գլուխը կոտրեց
Իշուկն, ասեղ թելելուց գլուխ չհանեց։
Հայը իշուկի շատ էր համբերատար,
Տարավ այծի մոտ,որ դառնա կոշկակար։
Կարծում եք հեշտ է համոզել իշուկին,
Որ մեխն ու մուրճը, ճիշտ բռնի ձեռքին։
Էշ հայրն հասկացավ,որ իր էշ որդին
Չի կարող զոռ տալ իր դատարկ գլխին։
ԵՒ որոշեց նրան դարձնել ղեկավար,
Տեղակալներ գտավ խելոք ու հարմար։
Ամեն տեղակալ իր գործը գիտե,
Ինչպես կաշխատեն պետի պետքը չե։
Կաշխատեն միասին մի տասը տարի,
Որից հետո էշն ինքնուրույն կղեկավարի։
7.07.1987թ,Սովետաշեն
Մ, Մանուկյան։
Следующая публикация
Нет комментариев