Предыдущая публикация
“ვინ რამდენ ხანს ვიცოცხლებთ, რა ვიცით.
ვის რა ბომბი გვაქვს ჩადებული, რას გაიგებ. თუ მოვხუცდი, გადავბრუნდები კედლისკენ და ვიქნები. ტკბილი დაბერება არ არსებობს, ტყუილია. არ მინახავს ეგეთი ადამიანი, რომ ტკბილი სიბერე ჰქონოდა და შვილიშვილებთან ჩატკბა და ჩაფელამუშდა. სიბერე არის შფოთი, ხელის ჩაქნევა, ამაოების გრძნობა, წუხილი იმატებს. მშობელი, რომელიც დიდი ხანია აღარ გყავს, გახსენდება და წუხარ. პანაშვიდებზე სასიარულო გემატება.
მარტოა ადამიანი, თავის წუხილთან მარტოა...”
ჟანრი ლოლაშვილი.
Следующая публикация
Нет комментариев