Предыдущая публикация
Вместе с Nina Gerekhelia, M M, manana revia, beta qobalia, Nani ko, natia ateni, nino davitaia, ◇☆◇☆◇ ♡☆♡☆♡☆♡☆, marekhi khachiuridze, Mamuka Chilingarashvili, AMINA AMINA, Gaiane Adonia, darejan feradze, QeTii Xasaia .., qeti xarebava, qetino xarebava, G Y O, Ана Жгенти
ფეისბუქელი მეგობრის საჩუქარი ავტორს ანუ მე!
დიდი მადლობა ბატონ ზაურ ბაიაშვილს ამ ნამუშევრისთვის!
Следующая публикация
Комментарии 7
მენატრება ჩემს კართან
დანთებული თვალები,
იქ ბავშობის ღელეში
გაშვებული ჭალები.
ისევ ღამენათევი
არ მინდობენ ქარები,
მოვლენ მოგონებები
ეშაფოტი ჯარებით.
დრო ვერაფერს მიხერხებს
უნდა შენთან მოვიდეარ ყოფილა წამალი,
ოცნებებო, რადა ხართ?!
წლების ასე მპარავნი.
გავიშალო კარავი,
თორემ დრო ვერ მომარჩენს
არ ყოფილა წამალი.
კონსტიტუციის 118-ე მუხლის 25-ე გვერდის თანახმად გეკრძალებათ სხვა
ადამინის შეყვარება. განაჩენი გამოიტანილია და გასაჩივრებას არ
ექვემდებარება. ამ განაჩენის თანახმად თქვენ მოგესაჯათ მხოლოდ ჩემი
შეყვარება და მუდამ ჩემთან ყოფნა. თქვენ გაქვთ დუმილის უფლება, ყოველი
თქვენს მიერ სხვა ადრესატზე გაზავნილი SMS გამოიყენებული იქნება თქვენს
წინაამდეგ. რაც სასჯელს უფრო დაგიმძიმებთ, ასევე მოგიწევთ ჯარიმის გადახდა
1000 კოცნით
გელოდები... მხოლოდ ერთხელ, მხოლოდ ერთხელ მოდი.
განა მინდა გული გთხოვო? სიყვარული გთხოვო?
მხოლოდ ერთხელ დამენახე, თვალს შეგავლებ მხოლოდ...
მერე წადი... ისე წადი, რომ არ გამახსენო,
მე ვინ ვიყავ, შენ ვინ იყავ და ვინ დავრჩით ბოლოს.
ჩუმად თვალზე ცრემლს შევიშრობ, დაგილოცავ გზა-კვალს,
და არავის არ გავუმხელ, ჩვენს სევდიან ზღაპარს.
ცრემლი ამ თვალებს ისევ ასველებს.
ვწევარ და ვფიქრობ; კიდევ როდემდე,
სევდა როდემდე არ დამასვენებს?
დავხუჭავ თვალებს და მაინც გხედავ,
თვალებს გავახელ და შენ დამხვდები,
მოგონებებში ჩავიძირე და
საკუთარ აზრებს არ ვეთანხმები.
შენ ისე ცივი, ისე შორი ხარ,
აზრი არა აქვს შენზე ოცნებას,
მე რომ მოვუყვე შენს მუქ თვალებზე,
ალბათ ცხრათვალა მზეც გაოცდება.
მოვითვლი დღეებს, უკვე რამდენი,
მართლაც რამდენი ხანი გავიდა ...
გაუწყრეს ღმერთი დროს და საათებს,
მე შეგუება ბედთან არ მინდა!
მაინც არ იცდის დრო დაწყევლილი,
არც დამცინავი კედლის საათი;
"ფეხს აუჩქარეთ, წარმოდგენამდე
დარჩა სულ რაღაც ერთი საათი! "
ფიქრს მოვიშორებ, მა...Ещёვწევარ, გიხსენებ და მომდის ცრემლი,
ცრემლი ამ თვალებს ისევ ასველებს.
ვწევარ და ვფიქრობ; კიდევ როდემდე,
სევდა როდემდე არ დამასვენებს?
დავხუჭავ თვალებს და მაინც გხედავ,
თვალებს გავახელ და შენ დამხვდები,
მოგონებებში ჩავიძირე და
საკუთარ აზრებს არ ვეთანხმები.
შენ ისე ცივი, ისე შორი ხარ,
აზრი არა აქვს შენზე ოცნებას,
მე რომ მოვუყვე შენს მუქ თვალებზე,
ალბათ ცხრათვალა მზეც გაოცდება.
მოვითვლი დღეებს, უკვე რამდენი,
მართლაც რამდენი ხანი გავიდა ...
გაუწყრეს ღმერთი დროს და საათებს,
მე შეგუება ბედთან არ მინდა!
მაინც არ იცდის დრო დაწყევლილი,
არც დამცინავი კედლის საათი;
"ფეხს აუჩქარეთ, წარმოდგენამდე
დარჩა სულ რაღაც ერთი საათი! "
ფიქრს მოვიშორებ, მაინც თან დამსდევს
შენი ხატება _ ძილშიაც მოვა;
წახვედი შენ და ღამის სიზმრები,
მოგონებები დამრჩა სახსოვრად.
შენზე ვერავინ ვერ იტყვის აუგს,
სანამდე სითბოს გრძნობენ ხელები
და შენ იცოცხლებ მანამდე, სანამ
იარსებებენ ჩემი ლექსები