Որքան գարուներ մնաց չբացված,
Մի ողջ կյանք տարար քեզ հետ՝ իմ եղբայր,
Թողնելով սգող քույր, մայր և հայր,
Ախ ինչքան երգեր դու չերգեցիր,
Ախ ինչքան դռներ դու չբացեցիր,
Այդ խոցված սրտում արևներ տարար,
Ախ որքան շատ եմ քեզ սիրում եղբայր:
Քանի առավոտ ու քանի գիշեր,
Դեռ պիտի լացի քո հայրը թաքուն,
Մայրդ ճերմակաց որքան տարիներ,
Դեռ պիտի սպասի ու կանչի որդուն...
Իմ պարզ, իմ մաքուր, իմ բարի հրեշտակ,
Ոչինչ չուզեցիր այս փուչ աշխարհից.
Կանգնած ես ահա բաց երկնքի տակ,
Խոսում ես կարծես ինձ հետ այդտեղից:
Ինչ ես դու ասում, հոգնել էիր հա?
Այդ քամուն, ցրտին, անձրևին կանգնած,
Ուզում էիր դու քո մոր գիրկը գալ,
Բայց ահա մայր հողն է քեզ իր գիրկն առել:
Ու հիմա կանգնած պատկերիդ առաջ,
Աչքերս հառած աղոթք եմ անում,
Աղոթում եմ, որ քո մաքուր հոգին
Լուսավոր պահի Աստված երկնքում:
Իմ անամպ երկինք, բարի լուսաբաց,
Կարոտած սրտիս դեղ ղարման չկա
Գոնե երազում
Եղբայրս մեկ-մեկ ինձ այցի թող գա....
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Нет комментариев