Предыдущая публикация
"ისეა მოწყობილი ჩვენი ცხოვრება, რომ ყოველგან სასჯელს ხედავს კაცი.
ხომ ვერ იტყვით, ბედნიერი ვარო,- ამ სიტყვის სრული მნიშვნელობით, როგორ იტყვით, როდესაც ყოველი დღე გაღიზიანებთ? ყოველ დღეს აქვს თავისი დიდი მწუხარება და თავისი პატარა საზრუნავი. გუშინ გული მოგდიოდათ, ავადმყოფს რომ შეჰყურებდით თქვენს საყვარელს, დღეს თქვენი ავადმყოფობა გაწუხებთ, ხვალ უფულობა , ზეგ გესლიანი ცილისწამება, მაზეგ თქვენი მეგობრის უბედობა, მერე ავი დარი , მერე რამე დაკარგული ან გატეხილი, მერე ნეტარებით დატკბობა, რომელსაც მწარედ გისაყვედურებთ თქვენი სინდისი და ხერხემალი, მერე კიდევ საზოგადოების საქმეების უვარგისობა. თქვენი გულისტკივილის შესახებ აღარას ვამბობ. ეგრეა ყოველთვის. ერთი ღრუბელი დაიშლება, მეორე აღზევდება"
Следующая публикация
Комментарии 7
Gmertma natelshi amyofos sheni lamazi suli
ეს რა გაუსაძლისი ტკივილი დამიტოვე დედი,
ეს წუთისოფელი შენთვის რა ტომ შეიქნა შენთვის გაუსაძლისი?
ვიცოდი გიჭირდა და რატომ არ გამხადე ღირსი ბოლომდე მნდობოდი?
გეხვეწებოდი წამმოსვლას იტალიაში და --არ ქენი--რატოოოოომ???
მე ის ვიცი,რომ შენ იცოდი წინდაწინ რაც გელოდა,ამმიტომ შენს თვალებში სულ ნაღვლიანი ღიმილი იყო,...არავის უზიარებდიიმ დარდსა და ტკივილს--რაც შენი ერთას შენი თომას უდედოდ დატოვება ჰქვია!
იყავი მშვიდად ქრისტ,ჩემო ფისო, თომა მაგარი ბიჭია.სწავლაშიც და ცხოვრებაშიც--ჩვენ, მე და დათოს გვეუბნება,როცა ჩამოვალ,დედიკოს საფლავს მე დავასუფთავებ და ყვავილსაც მივუტანო!
რომ მახსენდები დედი,თომა მოიყვანეს შენთან პალატაში და როგორ გეხვეწებოდა შენთან დავწვებიო და უარი რომ უთხარი,შემოურბინა შენს საწოლს და შენს ფეხებთან თავისი პაწაწინა ხელები დაარტყა და აქ დედიკო აქ დავწვებიო.....
რა ძნელია უშენობა მისთვის ....ჩემთვის....დათოსთვის...ყველასთვის.....