Предыдущая публикация
Акылдуу Бука.
Илгери-илгери, Күн тоосунун боорунда бир айыл болуптур. Бул айылда элдин баары эмгекчил, өзүнүн оокатын кылып, мал-жанын багып, бала-чакасын камсыз кылып жашачу экен. Бирок айылдын четинде жашаган бир киши бар болчу – анын аты Эржан эле.
Эржан акылдуу, күчтүү, жөндөмдүү болчу, бирок бир кемчилиги бар эле. Ал күн бою телефонунан баш көтөрбөй, убакытты бекер коротчу. Иши болсо түгөнбөйт, балдары болсо атасынын мээримине муктаж, аялы болсо жардамга зарыкчу. Эржан болсо “эртең кылам” деп, ар дайым телефонун шылтоо кылып, баарын кечеңдетчү.
Бир күнү айылга бир карыя келип:
— Айылдын эң мээнеткеч адамын чакырып келгиле! – деп жар салат.
Баары таң калып, айылдын эмгекчил тургундарына көз чаптырат. Бирок карыя Эржанга карап жылмайып:
— Сен эмне, уулум, эмнеге бул жерде турбайсың? Сен да күчтүү, акылдуу адамсың, бирок эмгекчилдигиң кана? — деп сурайт.
Эржан башын жерге салды. Карыя ага бир сырды ачты:
— Илгери биздин айылда бир Бука жашачу. Ал эң күчтүү, эң зирек эле. Бирок жалкоолугунан улам бир күнү ээсиз калган. Ал өзүнүн күчүн туура колдонбоду, жашоосун текке кетирди. Сен да ушундай тагдырга туш болбогуң келсе, ойгон! Телефонуңа эмес, үй-бүлөңө көңүл бур!
Эржан ойлонуп калды. Ошол күндөн баштап, телефонун чектеп, эмгектене баштады. Балдарынын күлкүсүн укту, аялынын бактылуу жүзүн көрдү. Анан эле өзү деле жеңилдеп, убактысын туура пайдалана баштады.
Убакыт өтүп, ал айылдагы эң эмгекчил адамга айланды. Эл аны урматтап, балдары сыймыктанчу болду.
*Жыйынтык:* *Убакыт – эң баалуу байлык. Аны телефонго эмес, жакындарыңа жумшасаң, чыныгы бакытты табасың!*
Рано Акматова.
Следующая публикация
Нет комментариев