І зноў пра мову...

Многа з чым магу я пагадзіцца,
Шмат чаго магу я дараваць.
Толькі б мовы чыстая крыніца
Роўняй жыць магла- не існаваць.
І каб продкі нам праклён не слалі,
Назіралі ўсцешна з даўніны.
Ганілі манкруцтва, асуджалі,
Бо вядзе да здрады і вайны.
Вось таму мы зберагчы павінны
Для нашчадкаў гукі спеўных слоў.
Праз вякі, нат ў клёкаце бусліным,
Хай адчуюць шчырую любоў.
Ведаюць, адкуль усе мы родам,
І ў якой зямельцы карані.
Мове ўтульна са сваім народам-
Ён яе павінен бараніць!
12-02-2025 г.