Предыдущая публикация
Бир адашиб териб қўйинг рақамимни,
Биласизми шу тугмалар нега қодир.
Сиз беҳосдан содир этган илтифот ҳам,
Ажабтовур мўжизалар этар содир.
Соғинчингиз кетмас меҳмон бўлиб олган,
**** битирди юрагимнинг борбудини.
Қаерларга беркитишни билмаяпман,
Ишқнинг қолган энг охирги умидини.
Минг чалғимай ҳаёлингиз оёқ тираб,
Эшик ёпсам деразамни кирар бузиб.
Сўнг кўнглимни дастурхондек ёзадида,
Илинжларим бурдалайди узиб-узиб.
Тақдир дедик, пешонадан тутдик гина,
Қисмат дедик, кўнмасликнинг чораси йўқ.
Таслим бўлиб қуролларни топширсак ҳам,
Хижронингиз ҳеч тўхтамай ёғдирар ўқ.
Ҳаммаси жўн, ва ҳаммаси жуда оддий,
Воз кечгансиз, унутгансиз ойдек равшан.
Менинг эса қолган митти умидим ҳам,
Оёғиму-қўлларимга солган кишан.
Айтмадимми, соғинчингиз бошга бало,
Қилич олиб, пойлаб юрар қадамимни.
Шу бошимиз кундасига қўйилмасдан,
Бииир адашиб териб қўйинг рақамимни....
Следующая публикация
Комментарии 6
Ёнаётган дилим бир зум тин олсин.
Ҳисларим ўзимдан мени ўғирлар,
Совуш бер, ҳисларим музларда қолсин...
Соғиниб яшашга ўргатиб дилни,
Охир ҳижронларга кўникаман жим.
Руҳим қучганида оҳиста сени,
Соғинчдан иборат бўлади жисмим.
Чилпарчин сочилган сабрим ҳар томон,
Тўкилиб бормоқда мендаги бу қалб.
Кўнглим синиқларин сочгум бу замон,
Уни тутиб қолгин ўзингда сақлаб.
Сени айрилиққа қандай илинай,
Қандай юлиб олай сени ўзимдан?!
Aйтгин нима қилай... нималар қилай...
Ҳеч ҳам узолмасам кўнглимни сендан?
Етар! Мен тақдирга тан бераман жим...
Меҳр тиланмайман, кутмайман шафқат.
Aхир севгим сенга бегона тилсим,
Сен соғ бўлсанг бўлди, азизим фақат...
Қалбимда исёнлар тин олар бир кун,
Бир кун ёниб-ёниб, тугайман мен ҳам.
Ишқим юрагимда гулламаган кун,
Керак бўлмай қолар ҳеч қандай малҳам...
Не ҳузур бор қийнашларингда.
Мен сени деб ёнаётган пайт,
Жим ўзгани ўйлашларингда!
Бир имо қил, битта ишора,
Бир шеър билан англат барини.
Сен осмонга айлансанг зора,
Мен танласам уммон қаърини!
Беш кунингдан биттасини бер,
Бир кунингни бўлай соҳиби.
Сўнгра мени ютақолсин ер,
Афсонавий аждаҳо каби!
Ва ё мутлоқ умидимни уз,
Гуриллаган оловни ўчир.
Қулаб тушай мисоли юлдуз,
Тугаб қолай мисоли сабр!
Айт, мақсадинг нимадир сенинг,
Орзуларинг ушалмадими?!
Ишқинг тилаб, юрагим менинг,
Йўлларинга тўшалмадими?
Етар балки, етар зулмкор,
Кўнглинг соқов, юрагинг гунгми?!
Беравериб толмадинг озор,
Қийнайвериб чарчамадингми?
Менга айтар йўқми бир сўзинг,
Ё баҳор бўл, ё бўлақол куз.
Ё сабрга никоҳла ўзинг,
Ё мутлақо умидимни уз!
Қоғоз гулларингдан топмадим ифор.
Мен билан бир тилда сўзлашадиган,
Балки қаердадир битта кўнгил бор.
Кўнглингда бўлмасам, шавқат қил бир оз,
Кўнглингдан ўзимни излатма сарсон.
Ўзинга ўргатиб қўйма, илтимос,
Сўнг эса бўғзимдан олмасин пушмон.
Кўнглингда бўлмасам, кўнгум, начора,
Бардошинг қанчага етиши мумкин.
Фақат, сени деган битта бечора,
Жонини жабборга сотмасин текин.
Кўнглингда бўлмасам, бўлмабди, майли,
Осмоним узилиб тушмайди, аниқ.
Аммо йўқ ишқинга ишониб қолсам,
Кейин ўлдиради мени айрилиқ.
Кўнглингда бўлмасам, демак яратган,
Кимнидир кимгадир кўрмабди раво.
Жавобсиз мухаббат тузаларкуя,
Лекин хиёнатлар топмайди даво.
Кўнглингда бўлмасам, умидимни уз,
Юракни ютгину, ростин айтгин қўй.
Қанчалар чиройли бўлмасин, афсус,
Елим атиргуллар таратмайди бўй.
Кўнглингда бўлмасам, кўнглимни тинч қўй...