Наш Тонеж

Мой слаў­ны То­неж! Мі­лы сэр­цу ку­то­чак бе­ла­рус­ка­га Па­лес­ся! Да бо­лю па­чы­нае шчы­мець у сэр­цы ад ад­ной толь­кі дум­кі, што ўжо зу­сім хут­ка я вы­му­ша­н бу­ду па­кі­нуць ця­бе. Па­кі­нуць, каб по­тым зноў на­заў­сё­ды вяр­нуц­ца сю­ды, у та­кі лю­бі­мы і да­ра­гі сэр­цу край май­го дзя­цін­ства.З го­на­рам лю­бу­ю­ся, мой То­неж, тва­і­мі шы­ро­кі­мі ас­фаль­та­ва­ны­мі ву­лі­ца­мі з дых­тоў­ны­мі да­ма­мі ў зе­ля­ні­не са­доў. З лю­боўю ўгля­да­ю­ся ў пры­го­жыя аб­ліч­чы ма­іх па­ле­шу­коў, жыц­цё якіх мож­на склас­ці ў най­ці­ка­вей­шы ра­ман. (Мы — та­кія.) .