Предыдущая публикация
⚡ Сэнсацыя ❗Sensacyja
Захаваліся партрэты ўладара маёнтка ў Дзявяткавічах Альфрэда Сьлізень і яго жонкі Альжбэты!
Нарэшце мы можам убачыць як выглядаў той чалавек, які ў 1840-х так шыкоўна адбудаваў радавую рэзыдэнцыю ў Дзявяткавічах: трохпавярховы палац з зімовай аранжарэяй, цудоўныя і вечныя флігелі – стайня і карэтная, млын вадзяны і паравы, прыдарожная аўстэрыя, вялізарныя сажалкі з прамысловай рыбай, гіпадром, прыгожую сажалку, вакол якой не менш прыгожы парк з больш за сто відаў завезеных дрэў, хмызьнякоў і іншых розных і рэдкіх расьлін.
Альфрэд Сьлізень упрыгожыў сваю сямейную рэзыдэнцыю прыватным музэем з унікальнымі сваёй рэдкасьцю артэфактамі, сярод якіх былі і шчыт караля Стэфана Баторыя і шлем Карла Сьмелага, якім зацікавіліся французы і пазнаёмілі сваіх чытачоў самага папулярнага ў той час часопіса з прыгожай Дзявяткавіцкай рэзыдэнцыяй Сьлізьняў і з яго гаспадарчымі дасягненьнямі, параўноўваючы іх з дасягненьнямі Францыі і Брытаніі.
Прыгажосьць Дзявяткавіцкай рэзыдэнцыі Сьлізьняў малявалі не толькі французы ў 1862 годзе для свайго часопіса, але і іншыя вядомыя мастакі таго часу – Напалеон Орды, Мечыслаў Ялавецкі, Конрад Чарноцкі.
На жаль не ўсё тое, што збудаваў Альфрэд Сьлізень дайшло да нашага часу нам – сёньняшнім нашчадкам. Штосьці зьнікла разам з часам, але большасьць з усяго не захавалі і нават зьнішчылі неразумныя людзі... Вось і цяпер мясцовую ўладу не цікавіць гісторыя нашых продкаў, нашай мясцовасьці, іх не цікавіць што і якую гісторыю яны перададуць наступным нашчадкам... Ад уцалеўшага флігеля-стайні 1840 года (ён жа да апошняга часу Дом Культуры) чыноўнікі пазбаўляюцца толькі таму, што нават і дах парамантаваць не здужаць... а гэта ж былая панская стайня і па сёньня найлепшы будынак сярод усіх забудоў «аграгарадка»…
Дык вось як яно ў жыцьці: Праз стагодзьдзі зьявіўся партрэт/ вобраз таго, хто тварыў і каго ўсе даўно забылі і амаль ніхто не ведае.... але будуць ведаць, бо ён пакінуў на Зямлі свой добры сьлед.
Але не будуць ведаць ужо заўтра тых, хто ўсё зьнішчае, бо яны ўжо сёньня – ніхто і зваць іх – ніяк...
Следующая публикация
Нет комментариев