Предыдущая публикация
Рэха Вялікай Айчыннай вайны…
Сёння, у Дзень усенароднай памяці ахвяр Вялікай Айчыннай вайны і генацыду беларускага народа, яно, журботай і жалем адгукаецца ў нашых сэрцах.
Шматлікія экскурсанты, якія наведалі наш музей у гэты дзень, таксама даведаліся аб падзеях з мінулай вайны ў нашай мясцовасці. Адзін з яе маленькіх эпізодаў, звязаных з Германавічамі – лёс чырвонаармейца Галадэнка Мікалая Антонавіча.
У мінулым годзе ў наш музей з Падмаскоўя завітала сям’я Галадэнка, з мэтай прайсціся ваеннымі дарогамі свайго дзядулі чырвонаармейца 337-га стралковага батальёна (Прыбалтыйскі Асобы Ваенны Округ) Галадэнка Мікалая Антонавіча, 1916 года нараджэння.
Праз абагульненую базу дадзеных “Мемарыял” стала вядома, што Мікалай Антонавіч трапіў у палон у Германавічах 13 ліпеня 1941 года. У нямецкім палоне ён знаходзіўся ў лагеры для ваеннапалонных шталаг 304 Цайтхайн (Германія). У складзе рабочай каманды IV В працаваў у г.Мілебергу. У картцы ўліку ваеннапалонных запіс: памёр 28 снежня 1941 года. Было яму на той час 25 гадоў. Пахаваны Мікалай Антонавіч на чужыне, там, дзе скончылася яго, такое кароткае,
жыццё.
Для сям’і Галадэнка наша германавіцкая зямля, дзе іх дзядулю напаткаў трагічны момант салдацкай дарогі, стала роднай і блізкай .
Застаўся адзіны фотаздымак Галадэнка Мікалая Антонавіча (на фота справа), копію якога ўнук перадаў ў наш музей, а мы паабяцалі, што аповед аб лёсе іх дзядулі будзе ўключаны ў экскурсію “Шляхамі памяці і смутку”.
Каб памятаць…
Следующая публикация
Нет комментариев