(Rivoyat qilinishicha, istig‘forlarning eng afzali ushbudir):
All`ohumma anta Robb`i va an`a ‘abduka, xolaqtan`i va an`a ‘al`a ‘ahdika va va’dika mastato’tu, a’`uzu min sharri m`a sona’tu ab`u’u laka bini’matika ‘allayya va ab`u’u ‘al`a nafs`i bi zanb`i, faqod zolamtu nafs`i va’taroftu bi zanb`i, fag‘firl`i zun`ub`i, m`a qoddamtu minh`a va m`a axxortu, fa innah`u l`a yag‘firuz-zun`uba ill`a ant.
Allohim! Sen mening Rabbimsan! Men esa Sening qulingman. Meni Sen yaratding. Men kuchim yetguncha Senga bergan ahd va va’damda sobitman. Bilaman, bergan ne’matlaringga muqobil (shukr qilishda) nuqsonga yo‘l qo‘ydim, nafsimga zulm qildim. Gunohlarimni tan olaman, o‘tmish va kelgusi gunohlarimni kechirishingni O‘zingdan so‘rayman. Meni kechirgin, Allohim! Sendan o‘zga kechirguvchi yo‘qdir (Termiziy. «Da’vat», 3393-hadis).
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 1