Предыдущая публикация
102-БОБ.
КИШИНИНГ НАМОЗ ЎҚИЁТГАН ШЕРИГИ ЁКИ БОШҚАСИНИНГ НАМОЗИДА УНИНГ РЎПАРАСИГА КЕЛИБ ТУРИШИ ҲАҚИДА
Усмон розияллоҳу анҳу намоз ўқиб турган кишининг рўпарасида туришни макруҳ ҳисоблар эди. Бироқ, бу уни чалғитган тақдирда, холос. Аммо уни чалғитмайдиган бўлса, Зайд ибн Собит розияллоҳу анҳу айтадики:
«Мен бунга эътибор бермайман. Чунки бирорта одам бошқа одамнинг намозини буза олмайди».
511. Масруқдан ривоят қилинади:
«Оишанинг ҳузурида намозни бузувчи нарсалар зикр қилинди ва:
«Ит, эшак ва аёл уни бузади», дейишди. У:
«Бизни итларга тенг қилдингиз! Мен Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг намоз ўқиётганларини кўрганман, мен у зот билан қибла орасида ётоқсўрида ёнбошлаб ётар эдим. Кейин юмушим чиқиб қолар, у зотнинг рўпараларида бўлишни хуш кўрмай, секин суғирилиб чиқиб кетар эдим», деди».
103-БОБ. УХЛАЁТГАН КИШИНИНГ ОРҚАСИДА НАМОЗ ЎҚИШ ҲАҚИДА
512. Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам намоз ўқир, мен у зотнинг тўшакларида кўндаланг ётиб ухлар эдим. Қачон Витр ўқимоқчи бўласалар, мени уйғотардилар ва мен Витрни ўқиб олардим».
104-БОБ. АЁЛ КИШИНИНГ ОРТИДА НАФЛ ЎҚИШ ҲАҚИДА
513. Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг жуфти ҳалоллари Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг олд тарафларида ухлар эдим. Икки оёғим у зотнинг қиблаларида бўлар эди. Қачон сажда қилсалар, мени туртардилар, мен эса оёқларимни йиғиштириб олар ва турганларида, уларни узатар эдим. У вақтда уйларда чироқлар бўлмас эди».
105-БОБ. «НАМОЗНИ ҲЕЧ НАРСА БУЗМАЙДИ» ДЕЙДИГАНЛАР ҲАҚИДА
514. Масруқдан ривоят қилинади:
«Оиша розияллоҳу анҳонинг ҳузурида ит, эшак ва аёллар намозни бузади, деб айтилди. Шунда у:
«Бизларни эшаклар ва итларга ўхшатдингиз! Аллоҳга қасамки, Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг намоз ўқиётганларини кўрганман, мен ётоқсўрида у зот билан қибла орасида ёнбошлаб ётар эдим. Кейин юмушим чиқиб қолар ва ўтириб олиб, Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга азият беришни хуш кўрмай, оёқ тарафдан суғирилиб чиқиб кетар эдим», деди».
515. Ибн Шиҳобнинг жияни шундай сўзлаб берди:
«У амакисидан (яъни Ибн Шиҳобдан) намоз ҳақида, уни бузадиган нарсалар ҳақида сўрабди. Шунда у:
«Уни ҳеч нарса бузмайди. Менга Урва бин Зубайр хабар қилганки, Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг жуфти ҳалоллари Оиша розияллоҳу анҳо:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам кечаси туриб, намоз ўқир эдилар. Мен эса у зот билан қибла орасида аҳиллари тўшагида кўндаланг бўлиб ётар эдим», деган», дебди».
106-БОБ. НАМОЗДА КИЧКИНА ҚИЗЧАНИ БЎЙНИГА КЎТАРИБ ОЛСА...
516. Абу Қатода Ансорий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қизлари Зайнаб билан (куёвлари) Абул-Осс ибн Рабиъа ибн Абдушамснинг қизи Умомани кўтарган ҳолларида намоз ўқийверар эдилар. Қачон сажда қилсалар, уни ерга қўяр ва турсалар, кўтариб олар эдилар».
107-БОБ. ҲАЙЗЛИ АЁЛ ЁТГАН ТЎШАККА ҚАРАБ НАМОЗ ЎҚИСА...
517. Маймуна бинти Ҳорис розияллоҳу анҳо шундай хабр қилади:
«Кўрпам Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг намоз ўқийдиган жойларининг рўпарасида бўлиб, баъзан мен кўрпамда эканимда кийимлари устимга тушар эди».
518. Маймуна розияллоҳу анҳо айтади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам намоз ўқир, мен у зотнинг ёнларида ухлар эдим. Сажда қилганларида кийимлари менга тегар эди, ҳолбуки, мен ҳайзли бўлардим».
108-БОБ. КИШИ САЖДА ҚИЛИШ УЧУН САЖДА ПАЙТИДА АЁЛИНИ ТУРТАДИМИ?
519. Оиша розияллоҳу анҳо айтади:
«Бизни ит ва эшакка тенглаштирганингиз нақадар ёмондир! Батаҳқиқ, мен ўзимнинг Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам намоз ўқиётганларида у зот билан қибла орасида ёнбошлаб ётганимни биламан. Қачон сажда қилмоқчи бўлсалар, оёғимга туртар эдилар, мен эса уларни йиғиштириб олар эдим».
109-БОБ. АЁЛ КИШИНИНГ НАМОЗХОН УСТИДАН ОЗОР БЕРАДИГАН НАРСАНИ ОЛИБ ТАШЛАШИ ҲАҚИДА
520. Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Каъбанинг олдида тик туриб намоз ўқаётган эдилар. Қурайш жамоаси ўз йиғинларида (мажлисларида дейилган) эди. Шу пайт улардан бири:
«Анави риёкорни кўряпсизларми?! Қайси бирингиз бориб, фалончиларнинг сўйилган туясининг ичак-чавоқ, қонқоғоноқларини олиб келиб, кейин ана уни кутиб туриб, ниҳоят, сажда қилганида унинг икки кураги ўртасига қўяди?», деди. Шунда уларнинг энг бадбахти ўрнидан турди. Кейин Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам сажда қилганларида икки кураклари орасига уни ташлади. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам сажда қилган ҳолларида туриб қолдилар. Улар кулавериб бир-бирларига суяниб қолишди. Кимдир Фотима алайҳассаломнинг олдига кетди. У кичкина қизча эди. У чопиб келди. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам то Фотима ҳалиги нарсани устиларидан улоқтиргунича сажда қилган ҳолларида туриб қолдилар. У уларни қарғай бошлади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам намозларини адо қилиб бўлгач:
«Аллоҳим, қурайшни Ўзингга солдим! Аллоҳим, қурайшни Ўзингга солдим! Аллоҳим, қурайшни Ўзингга солдим!», дедилар, кейин номма-ном санадилар: Аллоҳим! Амр ибн Ҳишомни, Утба ибн Рабиъани, Шайба ибн Робиъани, Валид ибн Утбани, Умайя ибн Халафни, Уқба ибн Абу Муъайтни ва Умора ибн Валидни Ўзингга солдим!».
Абдуллоҳ айтади:
«Аллоҳга қасамки, Бадр куни уларнинг ерда ағдарилиб ётганларини кўрдим. Кейин уларни қудуққа – Бадр қудуғига судраб олиб бориб, ташланди. Сўнгра Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Қудуқ эгаларига лаънат эргаштирилди!» дедилар».
Следующая публикация
Нет комментариев