Предыдущая публикация
Старадаўні беларускі рэцэпт запяканкі, якую часта рабілі пасля «тлустай вячэры» на Дзяды.
💢 Запяканкі з бульбы сталі папулярнымі ў нашых продкаў у сярэдзіне ХІХ ст. У той час бульба акурат і стала для беларусаў «другім хлебам» і амаль штодня была на стале як у простых людзей, так і ў знаці. Пасля пышных застолляў на Дзяды, Каляды або Вялікдзень заставалася шмат ежы: варанага мяса, смажанай або салёнай рыбы, бульбы, грыбоў і іншага. Тады нашыя продкі і прыдумалі сумяшчаць часам несумяшчальныя прадукты ў адной страве і атрымліваць смачныя вынікі.
🍽️Запяканкі часта рабілі пасля «тлустай вячэры» на Дзяды, якія адзначаюць на пачатку лістапада і цяпер. Народныя прымаўкі «На дзяды многа яды», «Наеўся, як на дзяды» сведчаць што свята сапраўды было «тлустым і смачным». Перад Дзядамі заўсёды нарыхтоўвалі мяса і мясныя прадукты, каб пышна накрыць стол і гэткім чынам задобрыць продкаў.
💢 Сярод страваў даволі часта былі варанае мяса, бульба і селядзец — танны і папулярны прадукт тады і цяпер. Селядзец з XVI па XVIII стагоддзі складаў адну з асноўных галінаў імпарту ў Рэч Паспалітую, яго пастаўлялі нават з Атлантыкі!
Калі для простых людзей гэтая салёная рыба была штодзённай ежай, у прыкуску з хлебам ці бульбай, то для заможных — адзін са складнікаў вытанчаных страваў: катлет, адмысловага масла, паштэтаў і нават калдуноў! Але для ўсіх селядзец быў неад’емнай часткай ранішняй бульбяной запяканкі з дадаткам мяса.
📌 Гатуем на сям'ю:
• бульба вараная 500 г
• варанае мяса 500 г
• селядзец 250 г
• цыбуля 200 г
• смятана 100 г
• сухары паніровачныя 70 г
• 3 яйкі
• 2 ст. лыжкі алею
• лаўровы ліст, соль і перац па смаку
📍Пячы каля 45 хв. пры тэмпературы ў 200 градусаў. Страва падаецца як у гарачым, так і ў халодным выглядзе. Цёплую запяканку смачней падаваць са смятанай і зелянінай.
03:14
Следующая публикация
Нет комментариев