Предыдущая публикация
“Қотилликнинг сўнгги куни” 31-ҚИСМ !!!
Серхио, Санжар ҳамда Ислом бино атрофидаги барча соқчиларни тинчитишди. Фақатгина энди ичкарига кириш керак холос. Санжарнинг ўзи меҳмонхона зали олдига келди. Санжар эшикни қаттиқ тепди ! Эшик очилди. Санжар залга кириши билан эшик олдида турган Салаҳнинг одамларин отиб ташлади ва Санжар автоматнинг учини юқорига қилиб ҳавога ўқ узди.
- Ҳамма ерга ўтирсин !!! Ким ножўя ҳаракат қилса, отиб ташлайман !
Ҳамма секин ерга ўтирди. Бугун байрам бўлгани сабабли, ҳеч кимда қурол йўқ эди. “Тарс-тарс” этиб икки тарафдан ойналар синиб, Серхио ва Ислом кириб келишди. Батта жойга йиғилишди. Қўлларида автомат, юзларида қора ниқоб. Шу пайт Серхио одамларга қараб бир нимани сезиб қолди. Салаҳ йўқ. Испан буни шерикларига айтди. Ҳа, ҳақиқатдан ҳам Салаҳ меҳмонлар ичида йўқ. Улар иккиланиб қолишди. Шунда Серхио ичида секин пичирлади: “Бу, тузоқ...”. Испаннинг кўнглида қандайдир ғашлик турди. Кутилмаганда эса чироқ ўчди ! Санжар, Ислом ва Серхио одамларга қарата ўқ узишни бошлашди. Ҳамма бақирмоқда. Асосан аёлларнинг овози зални тутган. Санжар ва Ислом эса ўқ узишдан тўхташмасди. Уларга Салаҳ керак. Агарда уни қўлдан чиқаришса, ўзларига қийин бўлади. Шу пайт кимдир Серхионинг бошига қаттиқ жисм билан урди. Серхио дастлаб, зарба таъсирига дош берди. Бироқ охирига қадар эмас. У ерга йиқилди... Испан шу зайлда қанча етди, буниси номаълум. Бир қанча вақт ўтиб Серхио ўзига келди. Кўзини зўрға очди. Юзлари қонаб кетган, кийимлари йиртилган ҳолатда, бироз олдин отишма бўлган меҳмонлар залида ётарди. Бироқ залда хеч ким йўқ. Серхионинг қўлларини боғлаб, столга ўтказиб қўйишганди. Испаннинг ҳаммаёғи оғрирди. У секин ёнига қаради. Яна бир столда, Санжар ҳам худди Серхио каби ўтирарди. Унинг ҳам кўриниши бир аҳвол.
- Санжар...,- Серхионинг овози зўрға чиқарди.
Йўқ, Санжардан садо бўлмади. Серхионинг фикрлари бир жойга жамлай олмаяпти. Боши қаттиқ оғрир, бўлаётган ишларни тушунмасди. Бироқ у битта нарсани аниқ ўйлади. “Бу кимнинг иши бўлди ? Ахир биз ҳаммасини тўғри бажардик-ку. Исломчи ? У қаёрга кетди. Ўлдимикан ? Аниқроғи, Салаҳнинг ўлдириш топшириғи унга топширилганди. Шунга, уни биринчи гумдон қилишди чоғи...” Серхио Алонсо шу ҳусусида ўйларди. Шу пайт, уларнинг тўғрисидаги эшик очилди ва бир киши залга кириб келишди бошлади. Яна бир тушунарсиз ҳолат, у секин қарсак чалиб Серхиога яқинлашарди. Испан бу кимсани таниди... Бу Салаҳ !
- Эхе, ўша машҳур, Серхио Алонсо келибдилару-а ! Хуш келибсиз жаноб испан. Нега бу ерга келдингиз ? Ахир сиз, ҳозир, Мадридда бўлишингиз керак эдику.
- Сен буларни қаёрдан биласан ит !
- Биламан. Жуда ҳам яхши биламан. Бу Санжар. Сенинг ҳамрохин. “НББ”гуруҳининг аъзоси. Бошқача қилиб айтганда, Жабаланинг қотили... Серхио, Салаҳ жаноблари билмас экансан. Мен ер тагида илон қимирласа сезаман, - Салаҳ Серхионинг елкасига қўлини қўйди ва унинг пешонасига тўппонча тақади.
Серхио умрининг сўнгги лаҳзалари кечаётганлигини сезарди. Кўз ўнгидан бутун умри бир зумда ўтди: Ғариб ўтган етим даври, дўстлари, Круздек нотовн шаҳснинг қўл остига келиши ва унинг ишларини бажариши. Ҳамма-ҳаммасини ўлади. Шу пайт эшикдан яна бир шаҳс савлат билан кириб келди. Бу, Ислом эди...
- Ифлос, одам эмас экансан ! – Серхио қаршисида турган Исломга бақирди.
Ислом индамади. Салаҳ испаннинг томоғига тўппончани тақаб, яна гапирди.
- Сен хато қилдинг Серхио. Ўзинга қарши иш қилдинг..
- Ҳа албатта ! Катта хато қилиб қўйди, бу йигит !
Серхио бу овоз эгасини аниқ таниди. Бу, Круз...!!! Серхио шок ҳолатга тушиб қолди. Шунча, йиллардан бери бирга ишлаб келган одами унинг ўзига қарши чиқиб қолди. Круз секин қадам ташлаб, Серхионинг олдига келди.
- Сенга нима етишмаётганди ўғлим – Круз паст ва ғамгин оҳангда гапирди.
- Менгами, менга чин озод, хавотир ва ҳаромлардан йироқ бўлган хаёт етишмаётганди.
Бу орада Санжар ҳам хушига келди. Круз ва Серхио суҳбати давом этарди.
- Мен сенга бунақа ҳаётни вада қилгандим-ку ! “НББ” гуруҳининг миссиялари якунига етгач, кетишинг мумкин деган эдим-ку. Нега сен бизни сотинг... Мен барчасидан хабардорман. “Европа миллий агентлар тайёрлаш маркази” ҳодимлари билан бўлиб ўтган ишлардан ҳам хабардорман. Серхио, сен қотилликнинг сўнгги кунида катта хатога йўл қўйдинг. Биламан, бўлаётган ишлардан хайратланмоқдасан. Бироқ бу айни ҳақиқат. Серхио, биласанми сен доим менга савол берар эдинг. “Жаноб, бу ишларни ким амалга оширяпти. Бизнинг тепамизда ким бор” деб. Бугун шу саволга жавоб топасан. Хусусан, Санжар тақдири ҳам бугун фош бўлади...
Шу гапдан кейин уларни олдига яна бир одам кириб келди. Бўйлари узун, келишган гавдали киши залда турганларнинг олдига келди. Салаҳ ва Круз унга етти буклаб таъзим қилган ҳолда кутиб олишди. Бу кимса, “НББ” гуруҳининг аъзоси бўлган Санжарнинг отаси Акбар Нематов эди....!!!
Ҳа, мана Сизга асл ҳақиқат. Аслида Санжарнинг бошига тушган ҳамма ишларнинг асосий сабабчиси унинг отаси эди. У шу йўл орқали ўз ўғлини жоният оламига олиб кириш режасини тузганди. Акбар Италияга кўп бора қатнов қиларди. У одамлар тилида тадбиркор. Аммо Жиноят оламининг энг катта етакчиларидан бири эди. Акбар ўз ўғлини ҳам кейинчалик ўз соҳасида кўришни истади. Аммо виждонли, диёнатли бўлган Санжарбекни шунчаки бу йўлга йўналтиришнинг иложи йўқ эди. Булар барчаси Санжарнинг отаси томонидан ташкил этилган. Москва сафари,”НББ” гуруҳининг ташкил этилиши ва Санжарга Серхиодек тажрибали жиноят устасини елкадош қилиб тайинлаш. Ҳамма-ҳаммасини режа бор эди. Бу ҳақида Акбар Салаҳ ва Круз билан гаплашиб қўйди. Бироқ Серхио ва Санжарнинг Қоҳирага келиши ва Салаҳни ўлдириш операцияси кутилмаганда содир бўлди. Шунда Салаҳнинг қўл остида ишлаб юрган Ислом Серхио ва Санжарга “рол” ўйнаб уларнинг ичига кириб олади. Чунки Исломга Акбар жуда катта пул таклиф қилади. Хуллас, мана шундай гаплар. Санжар ҳаммасини тушунди. Бу отасининг ишлари эканлигин, ўз отаси бўла туриб ўғлини мана шундай ишларга раво кўрганидан отасига нисбатан нафрат уйғонти. Тўғри, Санжар отаси ўйлагандек харбий салоҳиятга эга бўлган йигит бўла камол топди. Аммо Санжар буни истамасди. У ўз-ўзидан нафратланди ва ўзи билмаган ҳолатда бу сўзларни ташқисига чиқарди...
- Дада, сиздан нафратланаман !
- Ўғлим...
- Ўғлим деманг мени...
Ўртада сукут. Шу пайт Акбар Круз ва Салаҳга маъноли қараб қўйди. Бу қандайдир буйруқдан далолат эди. Шундан сўнг вазиятни тушуниб турган Акбар зални тарк этди. Санжар унинг орқасидан бақириб, отасига ланат айтарди. Салаҳ қўлидаги тўппончани ўқлади ва унинг учини Санжарга қаратди. Ҳамма хайрон. Тепки босилди !!! Бироқ Салаҳ ўз йўналишини Исломга қаратди. Ўқ Исломга тегди. У ергаа йиқилди. “Йўўўўўқ” Санжар қаттиқ бақирди. Ислом қонга беланиб ётарди. Бироқ Санжарнинг оҳларига ҳеч ким қулоқ солмади. Навбат Крузга, у орқасида кичкинагина пичоқни олиб Серхиога яқинлашди. Испан мағрурларча, ҳаммасини кузатиб турарди. У ўзининг хўжайинига қаршилик қилмади. Круз Серхионинг ёнига келди ва пичоқни энди ишга солмоқчи эди... Икки марта отилган ўқ овози эшитилди... Бу ўқлар Круз ва Салаҳга аталганди. Улар ерга йиқилишди. Серхио ва Санжар тезлик билан эшик томонга қарашди. Эшик олдида Дэнни турарди...
Ҳа, ўша “миллий агентлар тайёрлаш маркази” ҳодими бўлган агент, Круз ва Салаҳга қарата ўқ узганди. Дэнни югуриб келиб Серхио ва Санжарнинг қўлини ечди. Санжар ўзини Ислом устига ташлади. Исломнинг ҳали жони узилмаган экан.
- Ислом... Ислом... дўстим... – Санжарнинг кўзларида ёш.
- Санжар... Кечир мени, кечиргин дўстим. Илтимос, мен... хато қилдим – Исломнинг оғзидан қон келарди.
- Бўлди, гапирма. Озгина чида ! Сен яшайсан. Албатта яшайсан...
Исломнинг кўз олдида бутун умри ўтди. Ота-онаси, ватани, дўстлари ва севгилиси Зуҳра. Ислом ўз хаётига ачинди.
- Санжар..
- Дўстим..
- Мени кечиргин. Мен сени ўйлагандим. Кечир... Кечирасан-а ??? Ахир, биз дўстмизку. Илтимос, бундан кейин, бунақа ишларга аралашма. Мана, мени десанг.. Арашлаш..
Ислом ушбу сўзларни охирига қадар айта олмади, жони узилди...
- Йўўўўўқ !!! – Санжар осмонга қараб бақирди. Кўзларидан ёш.
- Бўлди. Кетишимиз керак. У энди йўқ, - Санжарнинг елкасига Серхио қўлини қўйди ва улар бу ерни тарк этишди.
Тез орада эса Салаҳнинг уйини Гиза шаҳри полиция ҳодимлари босди. Буни кўриб турган Санжарнинг отаси қочишга улгумай, ўзини уйнинг учинчи қаватидан ташлаб юборди. Серхио ва Санжар Салаҳнинг уйиданузоқлашишгач, Серхио машинани тўхтатди. У машинадан тушди. Санжар хайрон бўлиб у ҳам тушди. Испаннинг қўлида қандайдир мослама. Серхио бироз жимликдан сўнг ана шу мосламадаги қандайдир нуқтани босди. Узоқдаги Салаҳнинг қароргоҳи портлади !!! Хашаматли уй ёнарди. Буни Санжар ва Серхио машинага суянган ҳолда томоша қилиб туришарди.
- Серхио, ҳаммаси тугади...
- Ҳа, тугади...
- Энди нима қиламиз ?
- Йўқ. Тугамади. Ҳали, биз қиладиган ишлар талайгина.
Улар машина чиқиб йўлга тушишди.
Тамом
Биринчи фасл тугади...
Ёккан болса класс!!!!
Следующая публикация
Комментарии 1 018