Մայրը տխուր է, լացում է այսօր, իրեն որդին դարձել է զինվոր: Մայրը տխուր է, նեղվում է նորից, գիշերը լացում որդու կարոտից...

-Մի տխրիր մայրիկ, մի նեղվիր այդպես, քո որդին էլ տանջվում է քեզ պես, բայց գիտեմ՝ կգա հանդիպման օրը և քեզ կփարվի քո որդին՝ զինվորդ..