ԱՍՈՒՄ ԵՆ` ԱՉՔԵՐԸ ԽԱԲԵԼ ՉԳԻՏԵՆ, ՆԱՅԻՐ ԱՉՔԵՐԻՍ, ՆՐԱՆՔ ՉԵՆ ԽԱԲՈՒՄ, ՆՐԱՆՔ ԱՅՐՎՈՒՄ ԵՆ, ՆՐԱՆՔ ՏԱՆՋՎՈՒՄ ԵՆ, ԼՈՒՌ ՏԱՌԱՊՈՒՄ ԵՆ: ՆԱՅԻՐ ԱՉՔԵՐԻՍ, ԳՈՒՑԵ ՀԱՍԿԱՆԱՍ, ՆԱՅԻՐ ԱՉՔԵՐԻՍ, ԳՈՒՑԵ ՀԱՎԱՏԱՍ ՈՒ ԱՆՄԻՏ ՀԱՐՑԵՐ ԱՅԼևՍ ՉՏԱՍ, ՆԱՅԻՐ ԱՉՔԵՐԻՍ...
- Ты скучаешь? - Нет. Я не скучаю,.... (просто руки очень сильно мерзнут... Просто стынет третья кружка чаю...и не в кайф смотреть одной на звёзды. Просто потеряла смысл жизни... Просто умираю от печали....Кутаюсь ночами в свои мысли...) Что ты, милый, нет, я не скучаю.
Жизнью следует наслаждаться как превосходным вином, глоток за глотком, с передышкой. Даже лучшее вино теряет для нас всякую прелесть, мы перестаём его ценить, когда пьем как воду.
Եթե հանդիպես անհաջողության, Հիշիր ամեն մարդ ճաշակել է այն, Չի եղել մի մարդ խաբված չլինի, Մի հիվանդություն տարած չլինի, Լացած չլինի... Ամենահզոր մարդիկ էլ անգամ Հուսահատվել են փնտրել բարեկամ Եթե այդպես է, եղիր միշտ հպարտ, Որ ծնվել ես մարդ:
Հեքիաթ է կյանքը անսկիզբ ու անվերջ ու հեքիաթում այս դու քո դերն ունես : Խաղում ես դու այն քեզնից ակամա թե ինչ կլինի ինքդ էլ չգիտես: Հաճախ կյանքի թոհ ու բոհով անցնելու համար դիմակներ են պետք որ պիտի հագնես իսկ դու զուրկ ես այդ դիմակներից դրա համարել չեն թողնում քեզ որ դու էլ մտնես դիմակահանդես: Եվ ահա այդպես բոլորից անկախ ապրում ես թախծում փորձում ես գտնել քո երջանկությունը , բայց չգիտես որ ախր դրա համարել հերթ պիտի կանգնես ամեն մեկին չէ, որ տրվում է այն վիճաակխաղ է թե բախտ ունեցար գուցե և շահես:
«Ես միշտ ինձ երջանիկ եմ զգում, գիտես ինչու՞... Որովհետև ես ոչինչ ոչ մեկից չեմ սպասում. սպասումը միշտ ցավ է, իսկ կյանքը կարճ է: Այնպես, որ սիրիր կյանքդ, երջանիկ եղիր ու ժպտա. նախքան խոսելը՝ ԼՍԻ՛Ր, նախքան գրելը՝ ՄՏԱԾԻ՛Ր, նախքան ծախսելը՝ ԱՇԽԱՏԻ՛Ր, նախքան աղոթելը՝ ՆԵՐԻ՛Ր, նախքան ցավ պատճառելը՝ ԶԳԱ՛, նախքան ատելը՝ ՍԻՐԻ՛Ր, նախքան մեռնելը՝ ԱՊՐԻ՛Ր»
Պատահել է, որ չեմ սիրել, Բայց, չգիտեմ՝ ինչի՞ համար, Չեմ զլացել անսեր տիրել. Գրկել եմ կամ համբուրել եմ: Չեմ ընդունել սրտիս խորքում, Սակայն լռել-համբերել եմ... Ես շատ հաճախ ա՛յն չեմ տվել,- Մեղանչել եմ,- կարո՜ղ էի. Ու շատ հաճախ ցած եմ թևել, Իսկ վեր թևել կարո՜ղ էի: Եվ փախուստ եմ ինձնից տվել՝ Ուրիշ տեղ եմ իզուր չվել - Օտա՜ր ոլորտ՝ օտա՜ր թևով, Մինչդեռ մնալ կարո՜ղ էի, Կարո՜ղ էի և - պարտավո՛ր...
Ինչ կուզես, արա', միայն մի' լացիր, Ինչ կուզես, արա' դրանից բացի, Ճչա', բարկացի'ր, դրժի'ր, ուրացի'ր, Ասա-"Չեմ սիրում"` ամենից վատը, Միայն, լսում ե՞ս, այդպես մի' լացիր... Քո լացի հանդեպ միշտ անզոր եմ ես... Անմեղ էլ լինեմ, միշտ մեղավոր եմ
Ատել եմ սուտը ես իմ ողջ կյանքում, բայց բնավ խոսքով չեմ հանդիմանել,ինքս ինձ խորհել ,տխրել եմ թաքուն,հետո իմ կյանքից այդ մարդկանց հանել.Մարդիկ այդ գուցե հետո ծիծաղել,հաղթող են կարծել,գլուխ գովացել.Իսկ ես դրանից միշտ դաս եմ քաղել.ԵՎ չեմ վհատվել ,երբեք չեմ լացել.Ես գիտեմ,որ կա լուսե ապագա,և երբ ապագան այդ ներկա դառնա,դեռ այդ նույն մարդիկ հավերժ բացակա,շինծու ժպիտով կվերադառնան'''.
Идеальных отношений нет... Есть женская мудрость не замечать мужские глупости. Есть мужская сила прощать женские слабости. А идеальность... Оставьте её сериалам.
Ասում են սիրո մեջ մեկը միշտ թույլ է, Եվ թույլ է նա, ով շատ է սիրում, Եթե այդպես է, ապա անուժ եմ, Քանի որ ես անչափ եմ սիրում: Համ էլ ասում են սերն ուժ է տալիս, Սերն իր ուժը սրտիդ է տալիս, Հիմա չգիտեմ, ո՞վ է ճիշտ ասում, Բայց գիտեմ, որ սիրտս քեզնով է զարկում...
Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
Комментарии 247
- Нет. Я не скучаю,.... (просто руки очень сильно мерзнут...
Просто стынет третья кружка чаю...и не в кайф смотреть одной на звёзды. Просто потеряла смысл жизни... Просто умираю от печали....Кутаюсь ночами в свои мысли...) Что ты, милый, нет, я не скучаю.
передышкой. Даже лучшее вино теряет для нас всякую прелесть, мы
перестаём его ценить, когда пьем как воду.
Բայց, չգիտեմ՝ ինչի՞ համար,
Չեմ զլացել անսեր տիրել.
Գրկել եմ կամ համբուրել եմ:
Չեմ ընդունել սրտիս խորքում,
Սակայն լռել-համբերել եմ...
Ես շատ հաճախ ա՛յն չեմ տվել,-
Մեղանչել եմ,- կարո՜ղ էի.
Ու շատ հաճախ ցած եմ թևել,
Իսկ վեր թևել կարո՜ղ էի:
Եվ փախուստ եմ ինձնից տվել՝
Ուրիշ տեղ եմ իզուր չվել -
Օտա՜ր ոլորտ՝ օտա՜ր թևով,
Մինչդեռ մնալ կարո՜ղ էի,
Կարո՜ղ էի և - պարտավո՛ր...
կուզես, արա', միայն մի' լացիր, Ինչ կուզես, արա' դրանից բացի, Ճչա',
բարկացի'ր, դրժի'ր, ուրացի'ր, Ասա-"Չեմ սիրում"` ամենից վատը, Միայն, լսում
ե՞ս, այդպես մի' լացիր... Քո լացի հանդեպ միշտ անզոր եմ ես... Անմեղ էլ
լինեմ, միշտ մեղավոր եմ
Այո, ես կկարոտեմ։
Այո, նրանց պակասը ես կզգամ։
Բայց իրենք իրենց ընտրությունն արդեն կատարել են։