Предыдущая публикация
аягы
16-бөлүм
Мына эми Марселге келгени жаңы жашоого бет алып, жашоого жаңыдан кайрылып келгенсип айланага, жанында турган Марселге суктана карап:- Мен бактылуумун, бакытым менин! - деп төшүнө башын жөлөп бул жолу кубанычтын жашы көздөрүнөн куюлуп турду.Шайгүл ушул бактысына ыраазы болуп өзүнүн бир кездеги каталыгын жуугандай өзүн жеңил сезип арадан айлар өткөндө өзүнчө дагы бир ойго жетеленди: "Эми өзүнө келип калды, Аруукени чакырып Рустамды өзүм ага айтып туруп анан кызы менен уулун чакырып бетме бет тааныштырып коюум керек, эми ушул милдетти аткарсам бир топ жеңилдеп калаармын" деп ойлоп Рапия менен Марселди конокко чакырып сыйлап анан Марселди карап мындай деди:- Уулум, айланайын биздин сүйлөшө турган сөзүбүз бар, бизди бир аз жалгыз таштап көчөгө чыгып келчи, анан кетесиңер, - деп өтүндү эле ал акырын чыгып кетти, - Арууке, менин менин аруу кызым, атаң да тилегине жетпей сенин жүзүңдү көрбөй өтүп кеткен. Эми сен мени жакшылап ук, сен өлөмүн деп этаждан учуп кеткенде Рустамың дагы Калмурат менен Ишенбектин сөздөрүн угуп калып муунуп калыптыр! - дегенде Рапия:- Эмне деп жатасыз??? - деп ордунан тура калып Шайгүлдү кучактай калды.- Ооба, ошондой кызым, ал эми жок, сенин түшүңө киргени чын болчу, мен барып айтканда асылган жипти чечип коюшкан. Кыйналганы чын, өз жанын өзү кыйган чоң күнөө да, балалык кылыптыр - Шайгүл солкулдап ыйлап жатты.- Ошону билгем, билгем ошону.. . андан кийин дагы кирди бирок анда " жападан жалгыз адашып жүрөм" дебедиби! - Рапия сүйлөп да ыйлап да жатты.- Кайрат кыл кызым, эми экөөнүн өмүрүн тилейли да аларды Болотту үйлөнтөөрдөн мурун чакырып алалы.- Макул апаке, макул, мага эки жолу өмүрдү өзүң бердиң, менде кайсы акыл, - деди Рапия.- Садагам, эмне дедиң ыя, апаке дедиңби? - Шайгүл көзүнө жаш кылгыра Рапияны өпкүлөп жатты. Анткени Рапия биринчи жолу аны "апаке" деген болчу, - апаке дегениңден сенин, эми кудайга ыраазымын! - деп эне-бала бири бирин кучактап, кубанычтары койнуна батпай кайгы менен кубаныч экөө биригип аларды ыйлатып турду. Рапия аргасыз көндү, тагдырдын салганына баш ийип туруп берди. Марсел келгенде Шайгүл менен Рапия басылып бугу чыгып чай ичип отурушкан. Ал келгенден кийин Марсел менен Рапия кетишти.Шайгүл эми уул-келинин чакырып тез арада Аруукенин (Рапиянын) уулу менен кызын конокко чакырууну кеңешишти. Алар каршы болушкан жок. Андан көрө үйгө эмес эле кафеге чакыралы дешип күн болжошту да үйлөрүнө жөнөп кетишти. Шайгүл эртеси эле Калмураттын үйүнө барып келген жөнүн айтып өзүн тааныштырганда алар Русландын дарегин бергенде:- Сен, кызым, кошо бар айланайын, өзүң түшүнүктүү жан экенсиң, менин жалгыз кызым Аруукенин сиңдисиндей эле көрөм, балдарды татынакай кылып өз энесиндей тарбиялаган сенсиң, сөзсүз баргын! - деп кетти.Болжогон күнү Айсалкын Руслан менен Зуураканды, Сезим менен Куттубекти ээрчитип алып Шайгүлдүн айткан дарегине барышты. Аларды күтүп турган Шайгүл үйгө киргизип чай куюп отурганда Рапия менен Марсел келип калды. Босогодон кирип келгенде Руслан ордунан тура калып таңдана карап калды.- Уулум, айланайын, бул апаң менен учураш! -деди Шайгүл Рапияны көздөй колун жаңсап, - баары өттү кетти балам эми энеңер менен катышып тургула, Сезим, айланайын кызым, бара гой апаңа! - дегенде Руслан менен Сезим жетип барып Рапияны кучактап ыйлап калышты. Ушул кез кандай гана бакыт, кандай гана арман эле, бакыт дегеним эне менен баланын дүйнөдө бир бирин кыйбастыгы, арман дегеним ар биринин жүрөгүндө Рустамдын кайгысы, көз алдында элеси туруп: "аттиң аай, Рустам да ушул кезде тирүү болгондо эмне" деген өкүнүч турган эле. Эне-бала көпкө турушкандан кийин Шайгүл алардын жанына келип экөөнү кучактап беттеринен өөп:- Болду садагалар, эми кол үзбөй каттап тургула, эми күйөө бала менен келинге кезек берели! -деди кубанычтуу. Зууракан колундагы уулун көтөрүп Рапияга барганда ал дилдиреген жалбырактай небересин колуна ала коюп жыттап, жыттап алып көзүнүн жашы бетин жууй Зуураканды бир колу менен кучактап өөп:- Садагаларым менин, менин бактым, менин ырыстарым…- дегенден башка сөз айталбай жаш муунтуп сүйлөөгө кудурети жетпей Зууракандын артында турган Куттубекти кучактап чекесинен өөп, -менин кубанычтарым, аман болгула, мен ыраазымын жаратканга! -деп баланы Зуураканга берди да Айсалкынды жетип кучактап: -сага өмүрүм өткөнчө ыраазымын, карыздармын! - деп солкулдап жатты.- Эч нерсе эмес, баары өттү, сенин уулуң менин уулум, сенин кызың менин кызым биздин бактыбыз, болду көп ыйлай бербе, - деп Айсалкын дагы ыйлап Рапияны жубатып турду.Эне-бала бири бирин кечиришип, бири бирин түшүнүп ушул жалган жашоодо бакытка бөлөп турган бир мүнөттүн кымбаттыгы, асылдыгы ай!Айсалкындын жанында турган Изатты Сезим кучактап өөп улам кубанычын жашыра албай ыйлап турду. Андан кийин Бишкектеги чоң ресторанга барышып салтанаттуу кече өткөрүшүп Руслан да өз энесине болгон ызасын, таарынычын унутуп Сезим экөө бир тууган болуп жаркылдап күлө Рапияны ортого алып анын канча тарткан азап тозогун унуткарып отурушту. Бирок ушул кеде Сезим Изатты карады эле ал босого жакты карап отуруп калды. Анткени босогодо Рустамдын элеси турган, Изат башын ийкеп койгондо ал ичке кирип ар биринин жанына келип анан кайра босогого барып: "Мен дайым жаныңардамын" деп колун булгап коюп чыгып баратты. Аны Сезим менен гана Изат көрдү, башкасы күүлдөп ар кайсыны айтып шарактап бир туугандык сезим менен кубанытуу отурган немелер аны көргөн да сезген да жок. Адамдардын сезгичтиги, туюму күчтүү эмеспи, ушул кезде Рапиянын өңү өзгөрө түштү.- Ботом, мен Рустамды көрүп атам да!-дегенде Сезим аны кучактай:- Ал Рустам эмес, анын элеси, биздин бириккенбизди билип ал дагы биздин арабызда, ал эми биздин жаныбызга келбейт арбагы гана биз менен! - деди.- Ооба, антип атын айтпаңыз, качып кетет! - деди да Изат куран окуп киргенде баары тым болуп калышты. Бата кылган соң алардын баарын Руслан конокко чакырды. Ошентип, бир кездеги аты чыккан сойку деген аты унутулуп бакубат жашоонун кучагына баш койду Рапия.Ар дайым тилегиңер кабыл болсун пенделерим. Каталык кетирбөөнү ойлосоңор алгачкы кадамыңарды баштаганда "бисмилла" деп баштап жүргүлө, замандаштар. Анткени тагдыр табышмак, жашоо кызык, убактылуу азгырыктарга азгырылбагыла! Ачыла элек китеп бетиндей эртеңки күн табышмак эмеспи, Рапиянын тагдырындай тагдырга туш болбогула! Ылайым силерди кудай колдосун!
Айгүл ШАРШЕН
АЯГЫ
#КукукЭнеЖеСойкунунТаг
Следующая публикация
Комментарии 32